รักษากำลังใจให้มั่นคงจริงๆ ให้จิตมันแน่วแน่จริงๆ อย่าเอาจิตเข้าไปยุ่งกับอารมณ์ภายนอก ทำงานทุกอย่างเพื่อสาธารณประโยชน์
เราทำเพื่อพระนิพพานที่เราทำนี่เพื่อไม่เกิด ไม่ใช่ทำเพื่อเกิด ไม่เกิดทำทำไม ก็ทำเพื่อเป็นการตัดอารมณ์ว่า ไอ้งานที่เราทำไปแล้ว เราลงทั้งทุนลงทั้งแรง
แต่ว่าทำไปแล้วเราก็รู้ว่ามันเป็นอนิจจังของไม่เที่ยงนะ อนัตตาไม่ช้าก็สลาย มันไม่ตายก่อนเราก็ตายก่อน มันไม่พังก่อนเราก็ตายก่อน เราทำเพื่อจิตตัดโลภะ
ความโลภ การทำงานอารมณ์มันจุกจิก ฝึกอารมณ์ใจให้มันเย็น ตัดความโลภ การไม่สนใจว่าเป็นของเรา เพราะว่าเรากับมันไม่ช้าต่างก็บรรลัย
เป็นการตัดความหลงไปนิพพาน.
ผมเป็นคนชอบอ่านบทความนี้มาก ก่อนทำงานผมจะอ่านก่อนทุกครั้งอ่านแล้วรู้สึกใจจะสบายมาก บางวันก็ตรงกับอารมณ์วันน้นเลย
คำสอนนี้ผมชอบมากแต่ด้วยปัญญาอันน้อย
ไม่เข้าใจประโยคนี้ " การทำงานอารมณ์มันจุกจิก ฝึกอารมณ์ใจให้มันเย็น ตัดความโลภ " ใช่ความโกรธหรือปล่าวครับ.
หลวงพ่อมองอะไรก็เป็นธรรมะ ทำอะไรก็เป็นธรรมะ
แม้นขณะเดินลงบันได้จะมารับแขก(ที่ซอยสายลม)
ก็เป็นธรรมะ จะได้ยินเสียงหลวงพ่อมาก่อน
"อะจิรัง วะตะยังกาโย ปะฐะวิง อะธิเสสสะติ ฉุฑโฑ
อะเปตะวิญญาโน นิรัติถังวะ กะลิงคะรัง" เสียงหลวงพ่อ
เพราะมากๆ แม้นนานแล้วก็ยังไม่ลืม
ประทับใจหลวงพ่อมากเหมือนกันค่ะตอนนั้นที่หลวงพ่อยังอยู่หนูยังเด็กมากค่ะแต่แม่ก็จะพาไปวัดท่าซุงประจำเลยค่ะแม้หนูไม่ค่อยรู้อะไรมากแต่หนูรู้สึกว่ารักหลวงพ ่อพระราชพรหมยานมากเลยค่ะรู้สึกว่าท่านอยู่ในจิตใต้สำนึกของหนูมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ และเมื่อครั้งที่หลวงพ่อเดินทางมาที่วัดพุทธไชโยหลวงพ่อยังเคยเอาไม้เท้าของหลวงพ่อเคาะหัวให้หนูด้วยค่ะหนูยังจำได้ถึงทุกวันนี้นึกถึงที่ไรใจก็มีความสุขทุกค รั้งค่ะ หนูจะพยายามทำตามที่หลวงพ่อสอนให้ได้มากที่สุดค่ะขอบพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานที่มีเมตตาเคาะหัวให้หนูและทิ้งธรรมะไว้ให้หนูได้ใช่ศึกษาต่อไปค่ะ
พ่อ..ลูกรักพ่อ คำสอนของพ่อยังอยู่ในจิตใจลูกอยู่เสมอ
เพราะคำสอนหลวงพ่อ จึงเพิ่งเปลี่ยนคำอธิษฐาน จากตา ยาย ท่านสอนขอเข้าพระนิพพานในอนาคตกาลหน้าโน้นเทอญ เป็นขอนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เทอญ
Quote: |