คือตอนนั่งสมาธิแล้วเพ่งรูปพระวิสุทธิเทพเป็นองค์แก้ง ระลึกถึงพระพุทธเจ้าครับ แล้วภาพนิมิตหายและอารมณ์เหมือนวันวูบหายไปแต่ว่าไม่หลับ ก็เลยดึงอารมณ์กลับมาใหม่ทำเหมือนเดิมภาพก็หายไปแต่ก่อนภาพหายมันมีอาการปีติเกิด ( ตัวไหวโยกโคลงครับ ) แล้วก็มีแสงมาจากข้างหน้าเป็นลักษณะทรงกลมครับ ไม่ทราบว่าผมต้องทำยังไงต่อครับ
สมาธิยังไม่ทรงตัว ภาพจึงหายไป ส่วนที่มีแสงมาจากข้างหน้า เป็นแค่นิมิตแทรกเข้ามา ไม่ควรถือเอา
ให้จับภาพพระไปเรื่อยๆ ให้ใสจนเป็นประกาย ถ้าดับวูบไปอีก ให้พิจารณาว่า
เป็นสิ่งที่ไม่เที่ยง แม้แต่ภาพพระก็ยังไม่ทรงตัว นับประสาอะไรกับร่างกายเรา ต่อไปก็มีสภาพเป็นเช่นนี้เหมือนกัน คือไม่แน่นอน ไม่ยั่งยืน ไม่ช้าก็ดับไป
หาอะไรทรงตัวไม่ได้ จากนั้นจิตพุ่งเข้าสู่พระนิพพาน ขอกราบพระวิสุทธิเทพ
ถ้าอารมณ์สบายๆ ก็ให้ฝึกแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าภาพจะทรงดีขึ้น แต่ก็ให้ทำพอประมาณ อย่าเร่งรัดจนเกินไปนะ
ขอโมทนาด้วยครับ สาธุ
| Quote: |
ถ้านั่งนานเกินไปก็ปวดเมื่อยเป็นธรรมดา แต่ถ้านั่งไม่นานแล้วปวดทั้งตัว คงไม่เกี่ยวจากการเห็นแสงสว่างแน่นอน ควรพิจารณาเข้าสู่ปัญญาในไตรลักษณญาณ คือ
เห็นความไม่เที่ยง ความแปรปรวน ของภาพที่ปรากฏ แม้แต่ร่างกายของเราก็ต้องเสื่อมสลายไปในที่สุด เช่นเดียวภับภาพที่เกิดขึ้นแล้วก็ดับไปเป็นธรรมดา
เมื่อปลงสู่ปัญญาเช่นนี้แล้ว ก็จับภาพพระวิสุทธิเทพให้สดใสเป็นแก้ว แสงสว่างจะเกิดขึ้นหรือดับไปอย่างไร ไม่ต้องสนใจ
คงสติให้รู้อยู่ในอารมณ์ปล่อยวางร่างกายทั้งหมด จิตก็ปรารถนาพระนิพพานเพียงอย่างเดียว
เพ่งภาพพระพุทธเจ้าหลับตานึกไม่ค่อยได้พอหลับตานึกภาพหลวงพ่อติดใจได้นานอานิสงฆ์ที่จะได้จัดเป็นกสิณไหมครับผมกำลังฝึกโดยเพ่งภาพสมเด็จองค์ปฐมครับแต่ภาพหลวง พ่อนึกภาพคล่องกว่าครับ
ขออนุโมทนา สาธุค่ะ
สาธูโมทนาด้วยครับ