Go to Post Update
(คลิกลงไปที่ "กระทู้ล่าสุด")

สารบัญ

☺ ลำดับเหตุการณ์ต่างๆ
☻ คำถามกระทู้ที่ 1ถามหนังสือธรรมะ เล่มที่ 9
☺ คำตอบกระทู้ที่ 1จากหนังสือธรรมะ เล่มที่ 9
☻ สรุปกระทู้ที่ 1 จากผู้ถาม

☻ คำถามกระทู้ที่ 2 ถามหนังสือธรรมะ เล่มที่ 12
☺ คำตอบกระทู้ที่ 2 จากหนังสือธรรมะ เล่มที่ 12
☻ สรุปกระทู้ที่ 2 จากผู้ถาม

☺ ผู้ที่ปรารถนา "พุทธภูมิ" สายหลวงพ่อฯ (Update 22-8-53)
☺ รวบรวมคำสั่งของพระพุทธเจ้าในตอนท้ายชีวิตหลวงพ่อ (Update 26-8-53)


เรื่อง แจ้งเพื่อป้องกันความเสียหายที่อาจจะมีขึ้น

เนื่องจาก กระผม ได้รับแจกหนังสือ “ธรรมะที่นำไปสู่ความหลุดพ้น” ทั้งหมด ๑๑ เล่ม อ่านแล้วมีข้อสงสัยดังนี้



จากปกหนังสือชุดนี้ หรือทุกๆ เล่ม ดูจากภาพปกอ่านแล้วเราจะเข้าใจว่าเป็นคำสอนที่หลวงพ่อสอน และบุคคลข้างล่างเป็นผู้รวบรวมมานำเสนอ เรียกว่าสร้างความเข้าใจผิด เพราะพอเปิดอ่านเนื้อในแล้ว เป็นสิ่งที่ผู้เขียนสัมผัสด้วยตัวเองทั้งนั้น ไม่ใช่นำสิ่งที่หลวงพ่อเคยสอนไว้มาพิมพ์แม้แต่น้อย อยากให้ใช้ชื่อตัวเอง เพื่อที่ว่าจะได้รับผิดชอบด้วยตัวเอง

ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดา ไม่แปลกอะไร ผู้เขียนจะนำสิ่งที่สุ่มเสี่ยงอย่างไรมาเผยแพร่ก็ได้ เพราะผู้เขียนเป็นฆราวาส ส่วนองค์หลวงพ่อเรานั้น ฐานะมันต่างกัน และอีกอย่าง แม้ว่าจะมีคนจำนวนหนึ่งรับได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่า คณะศิษย์หลวงพ่อทุกๆ คณะ ทุกๆ คน ทุกๆ ท่านจะเห็นด้วยทั้งหมด

สำหรับผมแล้วมีความเห็นว่า อันนี้มันเป็นผลงานของผู้เขียน ๆ นำมาเผยแพร่เอง ต้องรับผิดชอบเอง เพราะในบางส่วนของหนังสือชุดนี้ไปกระทบและก่อความเสียหายแก่บุคคลที่เขาไม่มีโอกาสได้มาชี้แจงแก้ข้อกล่าวหาของผู้เขียนได้ หลายท่าน หลายคณะด้วยกัน

ซึ่งสิ่งที่จะกระทบเกิดความเสียหายกับผู้อื่น คณะอื่น สายอื่นหลวงพ่อของเราไม่เคยทำ ส่วนที่องค์หลวงพ่อท่านสอนไว้ด้วยองค์ท่านเองนั้น เป็นหนังสือ เป็นเทปมันอีกส่วนหนึ่งต่างหากซึ่งก็ทำการเผยแพร่โดยทางวัดท่าซุงอยู่แล้ว

ตัวอย่างข้อความที่กระทบกับพระสงฆ์ในวัดท่าซุง
ในหนังสือ เล่มที่ 9 พ.ศ. 2539

*ตัวอย่างข้อความบางตอนจากในหนังสือ*

มรณานุสสติยังอ่อนอยู่
- กฎของกรรมย่อมอยู่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด
- การเจ็บป่วยเป็นของธรรมดา

หลังจากที่ท่านฤๅษีทิ้งขันธ์ ๕ ไปสู่พระนิพพานแล้ว เรื่องพระภิกษุสงฆ์ภายในวัดก็ปั่นป่วนมาก บ้างสึกภายใน ๗ วัน บ้างจะสึก บ้างจะย้ายออกนอกวัด บ้างพาคนไปทัวร์นอกวัดบ่อยๆ เป็นต้น ล้วนเป็นกฎของกรรมทั้งสิ้น ให้กำหนดจิตรู้ว่าเป็นไฟที่เผาผลาญ นำความทุกข์ร้อนให้เกิดแก่จิต

หากละวางได้ในปฏิปทาของคนอื่น จิตก็จักไม่รุ่มร้อนไปด้วยไฟปฏิฆะ เพราะไปรับรู้เรื่องที่ไม่ใช่ของดี ไม่ใช่พระธรรม ไม่ใช่พระวินัย จิตไปเกาะอยู่ตามนั้น จึงได้ชื่อว่าเป็นของร้อน

ข้อความที่น่าจะเป็นการตีความไปเองของผู้เขียน

คำนำ : ธรรมนำไปสู่ความหลุดพ้นเล่ม ๑
...วันที่ ๑๘ ตุลาคม ๒๕๓๕ ท่านจึงได้พูดว่า “อาตมาขออนุโมทนาบุญของคุณหมอด้วย” หมายความว่า นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป หน้าที่ของอาตมาขอยกให้คุณหมอไปทำแทนท่าน

(**มันจะใช่ความหมายตามนี้หรือไม่ อย่างไร ส่วนตัวแล้ว เห็นว่ามันไม่น่าจะมีความหมาย เกินไปกว่าการอนุโมทนาบุญตามปกติขององค์หลวงพ่อเราน่ะครับ เกรงว่าการเข้าใจไปอย่างนี้ มันจะส่งผลดี ผลเสีย ต่อวัดท่าซุง ต่อคณะศิษย์ส่วนรวมหรือไม่อย่างไร** )

จนกว่าคุณหมอจะเป็นโรคขี้เกียจหายใจ (ตาย) ผมก็รับหน้าที่ปิดนรกให้พวกเราต่อจากท่านมาก็ ๑๔ ปีแล้ว ไม่ทราบว่าจะอยู่ได้สักกี่วัน เพราะอนาคตเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ไม่มีใครบอกได้ “ตถาคตสอนพวกเธอถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ หากจะย่อแล้วก็เหลือแค่ประโยคเดียวคือ จงอย่าประมาท”

ผมตีความหมายเบื้องต้นว่า ในความตายแต่จริง ๆ แล้วต้องไม่ประมาทในทุก ๆ กรณี คือ กายกรรม วจีกรรม และ มโนกรรม คือ เจริญสติ-สัมปชัญญะ ให้ต่อเนื่อง อย่าให้ขาดตอนหรือสมบูรณ์นั่นเอง

ข้อความที่มีผลกระทบต่อคณะสงฆ์โดยทั่วไป
***นี้คือตัวอย่างบางส่วนของหนังสือ***

คำนำ : ธรรมนำไปสู่ความหลุดพ้นเล่ม ๙
...ร้ายที่สุดก็คือ ผู้แสดงธรรมเป็นมิจฉาทิฎฐิ เอาธรรมของตนเองมาแสดง มิใช่ธรรมของพระพุทธเจ้า หรืออ้างบาลีนำหน้า แต่แปลความหมายผิด, ตีความหมายของพระธรรมผิด บางท่านก็จำมาผิดๆ เป็นการตู่พระพุทธเจ้าโดยตรง มีโทษเป็นอาบัติปาราชิก เพราะแสดงธรรมที่ไม่มีในตน

( *** อย่างนี้ถ้าพระสงฆ์ท่าน นำคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไปแสดงแก่ญาติโยมทั่วไป จะในสื่อต่างๆทั้งหมด ก็ต้องเป็นปราชิกขาดจากความเป็นพระกันทั้งโลกเลยน่ะครับ ถ้าตีความหมายตามนี้ แต่ที่ทราบมา พระที่จะเป็นปราชิกขาดจากความเป็นพระ จะต้องแสดงธรรมอันยิ่งที่ไม่มีในตนนะครับ ไม่ใช่แค่แสดงธรรมที่ไม่มีในตนเช่น

ตัวเองไม่ได้ฌานบอกว่าได้ฌาน ตัวเองไม่ได้มรรคผลบอกว่าได้มรรคผล มีเจตนาเพื่ออวด ไม่อย่างนั้น ถ้ามีพระสงฆ์องค์ใดองค์หนึ่งท่านแสดงธรรมให้ญาติโยมฟัง โดยพรรณนาคุณของพระพุทธเจ้า คุณของพระอริยะเจ้า ก็ต้องปราชิกขาดจากพระหมด เพราะธรรมที่ท่านนำมาแสดงนั้น ย่อมไม่มีในท่านผู้นำมาแสดงอยู่แล้ว ขอช่วยแก้ข้อสงสัยข้อนี้ให้ด้วยนะครับ

ส่วนตัวแล้วเห็นว่าเรื่องนี้สำคัญมากๆ เพราะมีผลกระทบกับวงการสงฆ์โดยส่วนรวม จากความเข้าใจที่คิดว่าน่าจะผิดพลาดจากพระธรรมวินัย ของผู้เขียนหนังสือเล่มนี้นะครับ

และ ที่สำคัญ เขียนในนามศิษย์พระราชพรหมยานมหาเถระ หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง ตามที่ระบุบน ปกหนังสือที่ว่านี้ ทุกๆเล่มด้วย น่าจะสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นกับ องค์หลวงพ่อ กับ คณะศิษย์ อื่นๆ และ กับทางวัดท่าซุงไปเป็นวงกว้างแน่นอน*** )

และยังค้านพระธรรมคำสั่งสอนของพระองค์เสียอีก เป็นการปรามาสพระรัตนตรัยโดยตรง เมื่อร่างกายพังหรือตายไป จิตผู้นั้นก็ต้องลงนรกขุม ๘ หรืออเวจีมหานรกเนื่องด้วยเหตุดังกล่าวนี้ พระองค์จึงไม่อนุญาตให้ผู้ที่บวชพระแล้ว จิตยังไม่เป็นพระ ทรงหมายถึงยังตัดสังโยชน์เบื้องต่ำ ๓ ข้อแรกไม่ได้ ทรงเรียกว่าสมมุติสงฆ์ ยังไม่ใช่พระ บวชแต่กาย ใจยังมิได้บวช

เพราะพระในพระพุทธศาสนามี ๔ ระดับ คือ พระโสดาบัน - พระสกิทาคามี-พระอนาคามี และพระอรหันต์ ความเป็นพระเป็นที่จิต มิใช่เป็นที่เครื่องแบบ หรือเป็นที่กาย เมื่อจิตเป็นพระแล้ว จิตดวงนี้จะเที่ยง ไม่เสื่อมหรือถอยหลังมาเป็นปุถุชน หรือสมมุติสงฆ์อีก และสำคัญที่สุด คือ ไม่มีทางที่จะตกอบายภูมิ ๔ (ยมโลก) อีกต่อไป พระองค์จึงอนุญาตให้ตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไปเท่านั้น ออกเผยแพร่พระศาสนาของพระองค์ได้ ต่ำกว่านั้นยังไม่ทรงอนุญาต

เนื่องจากพระโสดาบันท่านมีอธิศีลเป็นหลักสำคัญ ท่านจะสอนธรรมที่มีในตนเท่านั้น รู้จริงแค่ไหน ได้จริงแค่ไหน ก็สอนแค่นั้น ไม่หลงแสดงธรรมที่ยังไม่มีในตนเป็นอันขาด สิ่งที่ท่านสอนก็คือ สอนให้คนไม่ตกนรก ปิดนรกหรืออบายภูมิ ๔ ได้อย่างถาวร อย่างที่ท่านปฏิบัติได้มาแล้ว แต่ในปัจจุบันมีสมมุติสงฆ์แสดงธรรมที่ไม่มีในตนอยู่เป็นจำนวนมาก หากพวกเราไม่มีหลักธรรมประจำจิตแล้ว ก็มีหวังลงนรกตามท่านไปด้วย

สรุปประเด็นที่กระผมต้องการแจ้งให้ผู้ที่เกี่ยวข้อง ได้ดูแลตรวจสอบ หนังสือชุดนี้ เพราะอาจะมีผลกระทบ กับทางวัดท่าซุง และหลักธรรมคำสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยานที่ถูกต้อง

เพราะกระผมในนามลูกศิษย์หนึ่งของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ได้อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นความรู้สึกของผู้เขียนโดยส่วนตัว แต่ไม่ใช่เป็นคำสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยานแม้สักนิดเดียวเลย

จึงกราบเรียนมาเพื่อโปรดให้ทราบ หรือช่วยอธิบายให้กระผมเข้าใจข้อเท็จจริง ว่าหนังสือดังกล่าวนี้เกี่ยวข้องกับทางวัดท่าซุงหรือไม่

ขอบคุณ

◄ll กลับสู่สารบัญ

เคยได้อ่านเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ทุกเล่ม อีกทั้งได้ฟังธรรมที่บ้านสายลมด้วยค่ะ แต่ก็มีภาระกิจไม่ได้ไปนานแล้ว เพิ่งทราบจากเพื่อนว่า ท่านไม่ได้ไปสอนที่นั่นแล้ว ไม่ทราบเพราะเหตุใด อีกทั้งท่านก็ทำตามคำสั่งของพระ ตามที่ลงในหนังสือเลม่ที่ 9 เช่นกันดังนี้ค่ะ

พระพุทธองค์ จึงทรงอนุญาตให้ผู้ที่จะสอนหรือเผยแพร่พระศาสนาของพระองค์ได้เฉพาะบุคคลที่จิตเขาเป็นพระแล้วเท่านั้น มิได้จำกัดเพศ หมายความว่า จิตบุคคลผู้นั้นตัดสังโยชน์ ๓ ข้อแรกได้แล้วเท่านั้น แต่ในปัจจุบันเข้าใจผิดเหมาเอาเองว่าต้องบวชพระก่อน ซึ่งผู้ที่บวชแล้วไม่เป็นพระ เพราะยังรักษาศีลปาฏิโมกข์ (๒๒๗ ข้อ) ไม่ได้ครบทุกข้อ มีอยู่มากมายสุดประมาณได้ หลงคิดว่าตนเองบวชแล้ว เป็นพระ แสดงธรรมที่ไม่มีในตนอยู่เป็นปกติในปัจจุบันนี้ จุดนี้พระองค์ตรัสว่าเป็นอาบัติปาราชิก ขาดจากความเป็นพระโดยอัตโนมัติ จุดนี้ผมขอเขียนไว้แค่นี้ให้ผู้อื่นไปคิดต่อเอาเอง

ผมขอยืนยันอีกครั้งว่า พระพุทธเจ้าตรัสสั่งหลวงพ่อว่า เมื่อหลวงพ่อฤๅษีไม่อยู่แล้ว ให้คุณหมอ....ทำหน้าที่แทนท่าน ทั้งที่ในต่างประเทศและในประเทศไทย คือที่วัดและที่ซอยสายลม ผมก็ขอเขียนไว้สั้นๆ แค่นี้ ให้ผู้อ่านไปคิดต่อเอง เพราะผมยังไม่หมดกิเลส อุปาทานขันธ์ ๕ ก็ยังไม่หมด เมื่อกิเลสยังไม่หมด มันก็อดเขียนเข้าข้างตนเองไม่ได้เป็นธรรมดา

ผมจึงขอเตือนด้วยความหวังดีว่า ผู้ใดที่ตำหนิกรรมหรือตำหนิธรรมที่ผมตอบปัญหาธรรมอยู่ในปัจจุบันนี้ เท่ากับเขาตำหนิพระธรรม หรือตำหนิพระพุทธเจ้า หรือตำหนิพระอริยสงฆ์นั่นเอง (ตำหนิพระรัตนตรัย) ผลกรรมจากการตำหนิพระรัตนตรัยนั้น ให้ไปคิดต่อเอาเอง

ขอสรุปว่า พระองค์ทรงอนุญาตให้บุคคลที่ตัดสังโยชน์เบื้องต่ำ ๓ ข้อแรกได้แล้วเท่านั้น ที่จะประกาศพระศาสนาของพระองค์ได้ คือ ตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป ท่านพ้นนรกหรือพ้นอบายภูมิ ๔ แล้วอย่าถาวร เพราะท่านจะพูดจะสอนแต่สิ่งที่ท่านมีอยู่แล้วในตนเท่านั้น คือ ธรรมที่ปิดนรก

ธรรมที่หนีนรกได้อย่างไร ถาวรควรจะปฏิบัติอย่างไร สิ่งที่ยังไม่มีในตนท่านจะไม่แสดง แต่จะชี้ทางเดินทางปฏิบัติให้สูงยิ่งขึ้น ไปกว่านั้นได้ โดยอ้างตำราหรือคำสอนของพระองค์ แต่มิได้บอกว่าท่านปฏิบัติได้ตามนั้น ท่านก็กำลังเพียรปฏิบัติอยู่เช่นกัน ขอให้ผู้อ่านทุกท่านจงโชคดี

มีเพื่อนคนหนึ่งมาเล่าให้ฟังว่า เมื่อปีที่แล้วไปบ้านสายลมมา แล้วไปนั่งฟังคุณอาหมอบรรยายธรรม ซึ่งเคยไปเป็นประจำ มีอยู่วันหนึ่งมีคนถามคุณอาหมอ ในขณะที่ให้ถามปัญหา ถามว่าแล้วหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน เป็นพระขั้นไหน

คุณอาหมอ ตอบว่า หลวงพ่อจรัญ เป็น มิจฉาทิฏฐิ เพื่อนบอกว่าฟังแล้ว งง มาก และ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมคุณอาหมอตอบเช่นนั้น เพราะเพื่อนคนนี้ก็เคารพนับถือหลวงพ่อจรัล หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปฟังอีกเลยค่ะ

เรื่องนี้นำมาเล่าก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง ไม่ได้มีอคติอะไรแน่นอน เพราะเพื่อนก็ศรัทธาและชอบฟังธรรมที่คุณอาหมอบรรยายมาก ถึงกับต้องไปฟังทุกเดือน แต่ก็มาสะดุดเรื่องนี้เท่านั้นละคะ

ขอออกความเห็นเรื่องนี้ด้วยคนนะค่ะ คือปกติจะเคารพนับถือท่านผู้นี้มานาน เพราะเป็นเสาหลักของลูกศิษย์สายหลวงพ่อ ที่มีอาวุโสทั้งวัยวุฒิและคุณวุฒิ

แต่ระยะหลังเริ่มมีกระแสออกมามาก ทั้งที่เคยได้ยินมาและได้ประสบกับตัวเองด้วย คือเริ่มมีการพาดพิงถึงอาจารย์องค์อื่นในด้านลบ เช่นในเรื่องคุณธรรมของหลวงปู่มั่น

และแต่ก่อนที่จะพิมพ์เป็นหนังสือก็มีการแจกเอกสาร (เป็นชีท) ทุกเดือน ซึ่งมีการเอ่ยชื่อถึงพระที่มีชื่อเสียง บางองค์ก็มรณภาพไปแล้ว เช่นท่านพุทธทาส และท่านปัญญานันทะ เป็นต้น

พวกเราได้อ่านแล้วก็กังวลว่าจะมีผลกระทบถึงชื่อเสียงของวัด เนื่องจากลูกศิษย์แต่ละสายก็มีเยอะมาก แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้แสดงความเห็นอะไร เพราะเห็นใจคนที่ศรัทธาอุตส่าห์มานั่งฟังการบรรยายธรรม

แต่มาระยะหลังคนเริ่มเพิ่มเป็นจำนวนมาก พอหมดเวลาของเจ้าอาวาส ท่านจะเริ่มสนทนาธรรมต่อทันที และเลิกจวนเจียนกับเวลาที่เจ้าอาวาสจะลงอีกครั้งในเวลาเกือบจะ 19.00 น. (บางคนมาฟังธรรมเสร็จแล้วก็กลับพร้อมกันเลย)

ด้วยความที่มีคนฟังกันมากขึ้น จึงนั่งเต็มห้องเจริญพระกรรมฐาน และขยายต่อไปห้องข้างเคียง ก็มีผลกระทบไปหลายๆ เรื่อง เช่น เรื่องคนที่มารอเจริญกรรมฐานในช่วงค่ำ ก็ต้องมาออกันในเวลาที่จวนเจียน

คนที่มานั่งฟังก็อยากจะฟังให้เต็มที่ จึงมีการพูดกระทบในทำนองว่า เป็นเจ้ากรรมนายเวร เป็นต้น ห้องน้ำก็ไม่สะดวกเพราะคนมาก และไม่มีช่วงของการทำความสะอาด และมีกลุ่มคนที่เขารับมาอาสาช่วยงาน เช่นจัดดอกไม้ก็ไม่มีที่จะทำ

บางคนก็ต้องช่วยเคลียร์เรื่องตู้เงินทำบุญ ซึ่งต้องเอาออกมานับและส่งทุกวันก็ต้องฝ่าคนที่นั่ง และมีการพูดจาของกลุ่มคนที่ฟังธรรมในทำนองว่า การไปขัดขวางฟังธรรม จะลงนรกหรืออย่างไร ก็มีหลายเรื่องแหละค่ะ นี่เป็นแค่ตัวอย่าง

ทราบว่าทางผู้ใหญ่ก็ได้มีการเจรจาขอร้องท่าน ด้วยเหตุผลเรื่องอายุท่านมากแล้ว อีกทั้งเมื่อปีที่แล้วท่านประสบเหตุที่ขา ต้องหยุดพักรักษาตัวไปนาน จึงมีความเป็นห่วงสุขภาพของท่านเหมือนกัน ฉะนั้นหากจะสะดวกถ้าท่านได้สอนธรรมมะที่บ้าน และด้วยเหตุผลส่วนหนึ่งข้างต้น ที่บ้านสายลมจึงไม่มีการสนทนาธรรมตั้งแต่นั้นมา

ถ้าพวกเรารักและเคารพองค์หลวงพ่ออย่างแท้จริง ก็จงปฏิบัติตามคำสั่งสอนของอองค์ท่านเถิดครับ โมทนา

"ร้ายที่สุดก็คือ ผู้แสดงธรรมเป็นมิจฉาทิฎฐิ เอาธรรมของตนเองมาแสดง มิใช่ธรรมของพระพุทธเจ้า หรืออ้างบาลีนำหน้า แต่แปลความหมายผิด, ตีความหมายของพระธรรมผิด บางท่านก็จำมาผิดๆ เป็นการตู่พระพุทธเจ้าโดยตรง มีโทษเป็นอาบัติปาราชิก เพราะแสดงธรรมที่ไม่มีในตน"

จริง ๆ ตรงนี้ก็ชัดแล้วนะครับ...แต่คุณตีความหมายผิดไป...ท่านบอกว่าเป็นมิจฉาทิฏฐินะครับ ไม่ได้รวมเอาทั้งหมด
หากมิจฉาทิฏฐิมาสอนก็แย่กันพอดีเพราะไม่พูดธรรมของพระพุทธเจ้า...ชอบขัดแย้งจากธรรม
ส่วนเรื่องท่านที่ยังไม่บรรลุธรรมสอนนั้นก็สอนได้
ดูตัวอย่างสมัยพุทธกาลที่พระสอนเณรจนบรรลุพระอรหันต์...ตัวเองยังไม่บรรลุเลย ยังสอนคนอื่นให้บรรลุธรรมได้เพราะเป็นสัมมาทิฏฐิสอนตรงตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์

การพูดคุยธรรมะเพื่อทางหลุดพ้น นับว่าเป็นสิ่งประเสริฐนะครับ ผมเองก็ได้ยินได้ฟัง มีความเลื่อมศรัทธาในตัวท่าน อีกทั้งได้อ่านหนังสือของพี่หมอมาแล้ว อันเป็นการรับคำสอนจากสมเด็จองค์ปฐมโดยตรง ซึ่งเป็นการบันทึกไว้เปน็การส่วนตัวของท่าน แล้วทำสำเนาแจกกันเป็นการภายใน ตามที่มีผู้โพสไว้แล้ว แต่ภายหลังคนรู้จักมากขึ้น จึงมีผุ้จิตศรัทธาออกทุนพิมพ์เป็นหนังสือกันเรื่อยๆ

ผมเองก้ไม่คิดจะล่วงเกินอะไรกัน เพราะยึดมั่นในพระรัตนตรัยเป็นที่สุดอยู่แล้ว แต่อยากจะนำเหตุผลมากล่าวต่อจากผู้ที่โพสผ่านไปแล้ว เพราะความเป็นห่วงวัดเป็นห่วงพระสงฆ์วัดท่าซุงเช่นกัน ตามที่สมเด็จองค์ปฐมมาเตือนพี่หมอว่า

"เป็นไฟที่เผาผลาญ นำความทุกข์ร้อนให้เกิดแก่จิต หากละวางได้ในปฏิปทาของคนอื่น จิตก็จักไม่รุ่มร้อนไปด้วยไฟปฏิฆะ เพราะไปรับรู้เรื่องที่ไม่ใช่ของดี.." เป็นต้น

แต่เวลานี้หนังสือที่พิมพ์จากบันทึกส่วนตัวหลายเล่มนี้ ส่วนใหญ่เป็นธรรมชั้นสูง เป็นไปเพื่อความหลุดพ้นจริงๆถือเป็นปรมัตธรรมที่ไม่อาจปฏิเสธ หรือไม่อาจที่จะตำหนิติเตียนได้ เพราะพี่หมอให้ข้อธรรมะเป็นของจริงล้วนทั้งสิ้น แต่ภายในข้อธรรมเหล่านั้น ยังมีความในใจของผู้บันทึก ที่สมเด็จองค์ปฐมที่ทรงมาเตือน และช่วยแก้อารมณ์ให้ อันเกี่ยวกับจริยาของบุคคลอื่น เช่นพระสงฆ์ภายในวัดท่าซุง และพระสงฆ์อื่นๆ อีก รวมทั้งคณาจารย์ที่มีชื่อเสียงบางรูป ตามที่มีผู้นำมาโพสไว้เป็นต้น

ข้อความบันทึกบางตอนที่อยู่ในหนังสือบางเล่มนี้ จึงอาจจะให้ทั้งคุณและโทษได้ เมื่อมีการตีพิมพ์ออกสู่สาธาณะชนเช่นนี้ ผมพยายามมองด้วยความเป็นธรรม หวังจะให้เกิดบุญกุศลเช่นกัน อีกทั้งต้องระมัดระวังเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องก้าวล่วงไปในลักษณะการปรามาสพระรัตนตรัย ดังที่พี่หมอได้ตักเตือนไว้ ตามที่มีผู้นำมาโพสตไว้ในตอนแรกๆ นั้น

การให้ 'โทษ' ก็คืออาจจะมีสำนักอื่น หรือที่เป็นอาจารย์และที่เป็นลูกศิษย์ก็ดี อาจจะปฏิกิริยามาถึงวัดของเราได้ จึงมีคำโบราณเตือนเอาไว้ว่า "ไม่ควรชักศึกเข้าบ้าน" ส่วนที่ให้ 'คุณ' จากคำสอนสมเด็จองค์ปฐมก็คือ ตามที่พี่หมอสัมผัสด้วยจิตของตนเองนั้น นับว่าเป็นการเตือนตัวเองและผู้อื่นไปด้วย สอนให้ระมัดระวังรักษาจิต เพื่อให้หมดสิ้นจากกิเลส คือการหลุดพ้นไปในที่สุด สอนดีมากทุกเล่มเลยละครับ

แต่ทว่าเวลานี้ครูบาอาจารย์ท่านสิ้นไปแล้ว นอกจากคำสอนที่ดีแล้ว ยังมีคำแนะนำที่เกี่ยวพันไปถึงบุคคลอื่นด้วย "เช่นการแสดงธรรมที่ไม่มีในตน จะเป็นปาราชิกจริงหรือไม่" ในเรื่องนี้เราไม่ได้ค้านคำของพระพุทธเจ้า อย่าเพิ่งเข้าใจเช่นนั้นนะครับ เพราะอาจจะยังมีผู้ที่คิดว่า ถ้อยคำนี้ยังไม่มีใครที่จะพิสูจน์ได้ว่าเป็นจริงเช่นไร ผมเองก็ไม่มีความรู้มากนัก

ท่านสมาชิกอาจจะต้องการข้อเปรียบเทียบเช่นกัน ผมจึงต้องไปค้นคว้าหาคำที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ในพระไตรปิฎก คือ มหาปเทส ๔ (หลักใหญ่สำหรับอ้างเพื่อสอบสวนเทียงเคียง) ซึ่งเป็นการให้หลักไว้ว่าควรจะวินิจฉัยอย่างไร หลังจากที่พระพุทธองค์ปรินิพพานไปแล้ว ซึ่งขณะนี้หลังจากที่พระเดชพระคุณท่านมรณภาพไปแล้วก็มีสภาพเหมือนกัน หลักมหาปเทสมี ๔ ข้อดังนี้

๑. หากมีภิกษุกล่าวว่า ข้าพเจ้าได้สดับรับมาเฉพาะพระพักตร์ของพระผู้มีพระภาค ว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นสัตถุสาสน์ (คำว่า สัตถุสาสน์ แปลว่า คำสอนของพระพุทธเจ้า)

๒. หากมีภิกษุกล่าวว่า ในอาวาสชื่อโน้น มีสงฆ์อยู่ พร้อมด้วยพระเถระ พร้อมด้วยปาโมกข์ ข้าพเจ้าได้สดับรับมาเฉพาะหน้าสงฆ์นั้นว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นสัตถุสาสน์

๓. หากมีภิกษุกล่าวว่า ในอาวาสชื่อโน้น มีภิกษุผู้เป็นพระเถระอยูจำนวนมากเป็นพหูสูต ถึงอาคม (คือชำนาญในพุทธพจน์ทั้ง ๕ นิกาย) ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา ข้าพเจ้าได้สดับรับมาเฉพาะหน้าพระเถระเหล่านั้นว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นสัตถุสาสน์

๔. หากมีภิกษุกล่าวว่า ในอาวาสชื่อโน้น มีภิกษุผู้เป็นพระเถระอยู่รูปหนึง เป็นพหูสูต ถึงอาคม ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา ข้าพเจ้าได้สดับรับมาเฉพาะหน้า พระเถระรูปนั้นว่า นี้เป็นธรรม นี้เป็นวินัย นี้เป็นสัตถุสาสน์

เธอทั้งหลาย ยังไม่พึงชื่นชม ยังไม่พึงคัดค้านคำกล่าวของผู้นั้น พึงเรียนบทและพยัญชนะ (ทั้งข้อความและถ้อยคำ) เหล่านั้นให้ดีแล้ว พึงสอบดูในสูตรเทียบดูในวินัย

ก. ถ้าบทและพยัญชนะเหล่านั้น สอบลงในสูตรก็ไม่ได้ เทียบเข้าในวินัยก็ไม่ได้ พึงลงสันนิษฐานว่า นี้มิใช่ดำรัสของพระผู้มีพระภาคแน่นอน ภิกษุนี้ (สงฆ์นั้นพระเถระเหล่านั้น พระเถระรูปนั้น) ถือไว้ผิด พึงทิ้งเสีย

ข. ถ้าบทและพยัญชนะเหล่านั้น สอบลงในสูตรก็ได้ เทียบเข้าในวินัยก็ได้ พึงลงสันนิษฐานว่า นี้เป็นดำรัสของพระผู้มีพระภาคแน่แท้ ภิกษุนี้ (สงฆ์นั้น พระเถระเหล่านั้น พระเถระรูปนั้น) รับมาด้วยดี

โดยสรุป คือ การยกข้ออ้างหรือหลักฐาน ๔ คือ
๑. พุทธาปเทส (ยกเอาพระพุทธเจ้าขึ้นอ้าง)
๒. สังฆาปเทส (ยกเอาพระสงฆ์ขึ้นอ้าง)
๓. สัมพหุลัตเถราปเทส (ยกเอาพระเถระจำนวนมากขึ้นอ้าง)
๔. เอกเถราปเทส (ยกเอาพระเถระรูปหนึ่งขึ้นอ้าง)

หลักฐานอ้างอิง - ที.ม.๑๐/๑๑๓/๑๔๔; องฺ.จตุกฺก. ๒๑/๑๘๐/๒๒๗

ฉนั้นการที่จะวินิจฉัยคำสอนที่พี่หมอได้รับสัมผัสด้วยจิตนั้น ผมหรือใครก็ไม่อาจหยั่งรู้ได้ แต่เมื่อมีข้อกังขาเช่นนี้
ควรที่จะต้องนำมาเทียบเคียงด้วย "เอกเถราปเทส" คือยกเอาพระเถระรูปหนึ่งขึ้นอ้าง เพื่อเปรียบเทียบว่าจะเข้ากันได้หรือ หรือว่าแตกต่างไปจากความเป็นจริง ในกรณีที่ภิกษุยังไม่ได้เป็นพระโสดาบัน แต่ได้แสดงธรรมแก่ผู้อื่น จะเป็นอาบัติปาราชิกโดยอัตโนมัติหรือไม่

เพราะมิเช่นนั้น คนทั้งหลายจะเข้าใจไปว่า พระที่แสดงธรรมอาจเป็นปาราชิกไปหมดแล้ว จะรวมถึงพระในวัดหรือพระวัดอื่นๆ หรือท่านจะหมายถึงประธานสงฆ์ของวัดท่าซุงด้วยหรือไม่ก็ไม่อาจทราบได้ ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริง คราวนี้ไฟที่เร่าร้อนไม่ได้เผาผลาญเฉพาะภายในวัดเท่านั้น มันจะลุกลามเผาไหม้ออกไปถึงภายนอกวัดด้วย ตามข้อความที่มีคนโพสไว้ในตอนแรกว่า

<<<< มีอยู่มากมายสุดประมาณได้ หลงคิดว่าตนเองบวชแล้ว เป็นพระ แสดงธรรมที่ไม่มีในตนอยู่เป็นปกติในปัจจุบันนี้ จุดนี้พระองค์ตรัสว่าเป็นอาบัติปาราชิก ขาดจากความเป็นพระโดยอัตโนมัติ จุดนี้ผมขอเขียนไว้แค่นี้ให้ผู้อื่นไปคิดต่อเอาเอง >>>>

ถ้าถ้อยคำที่บันทึกไว้เป็นจริงเช่นนี้ ตามที่พี่หมอบอกให้คิดกันเอาเอง แสดงว่าต้องมีเป้าหมายในใจอยู่แล้ว ซึ่งจะคงตีความหมายว่า พระที่แสดงธรรมที่วัดท่าซุงก็ดี (บางองค์ที่ฝึกสอนมโนมยิทธิ) หรือพระมหาเถระที่แสดงธรรมที่บ้านสายลมก็ดี ยังคงไม่ได้อะไร ถ้าไม่ได้อะไรไปแสดงธรรม คงขาดจากความเป็นพระโดยอัตโนมัติไปหมดแล้ว นี่ตามความหมายที่ให้คิดเอาเอง จากการที่พี่หมอชี้เป้าไว้ให้แล้ว ถูกผิดอย่างไรต้องขออภัยด้วยนะครับ เพราะอ้างว่าเป็นคำตรัสของสมเด็จองค์ปฐม

จากนั้นพี่หมอก็บันทึกต่อไป เพื่อให้เราคิดเอาเองอีกว่า เมื่อพระสงฆ์ภายในวัดยังรักษาศีล ๒๒๗ ไม่ครบถ้วนเช่นนี้ (แต่ที่อ่านพบมีบางองค์ที่ยกย่องว่าเป็นพระดี แต่ท่านไม่ได้มีหน้าที่สอนธรรมะที่วัดและที่บ้านสายลม) พี่หมอจึงได้รับคำสั่งให้มีหน้าที่สั่งสอนธรรมะแทนพระสงฆ์วัดท่าซุงทันที โดยมีข้อบันทึกต่อไว้ให้เป็นข้อคิดอีกว่า ถ้าเช่นนี้แสดงว่าพี่หมอน่าจะได้คุณธรรม อย่างน้อยเป็นพระโสดาบันขึ้นไปแล้ว ข้อความที่บันทึกมีว่าดังนี้

<<<< พระองค์ทรงอนุญาตให้บุคคลที่ตัดสังโยชน์เบื้องต่ำ ๓ ข้อแรกได้แล้วเท่านั้น ที่จะประกาศพระศาสนาของพระองค์ได้ คือ ตั้งแต่พระโสดาบันขึ้นไป ท่านพ้นนรกหรือพ้นอบายภูมิ ๔ แล้วอย่าถาวร เพราะท่านจะพูดจะสอนแต่สิ่งที่ท่านมีอยู่แล้วในตนเท่านั้น คือ ธรรมที่ปิดนรก >>>>

นี่เป็นความหมายที่พี่หมอบอกไว้ชัดเจน ซึ่งต้องขออนุโมทนาด้วยเป็นอย่างยิ่งนะครับ เพราะเหตุนั้นเองกระมัง พี่หมอจึงต้องทำตามคำสั่งมาตั้งแต่นั้นมา นับเวลาสิบกว่าปีที่พี่หมอได้อุตส่าห์พากเพียรทำมาตลอด ซึ่งมีคำสั่งตามบันทึกจากสมเด็จองค์ปฐมอีกเช่นเคยว่า

<<<< ผมขอยืนยันอีกครั้งว่า พระพุทธเจ้าตรัสสั่งหลวงพ่อว่า เมื่อหลวงพ่อฤๅษีไม่อยู่แล้ว ให้คุณหมอ....ทำหน้าที่แทนท่าน ทั้งที่ในต่างประเทศและในประเทศไทย คือที่วัดและที่ซอยสายลม ผมก็ขอเขียนไว้สั้นๆ แค่นี้ ให้ผู้อ่านไปคิดต่อเอง เพราะผมยังไม่หมดกิเลส อุปาทานขันธ์ ๕ ก็ยังไม่หมด เมื่อกิเลสยังไม่หมด มันก็อดเขียนเข้าข้างตนเองไม่ได้เป็นธรรมดา >>>>

ถ้าได้อ่านข้อความนี้โดยตลอด จะเป็นว่าเป็นงานที่ใหญ่และสำคัญมาก เพราะพี่หมอเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ อดีตมีหน้าที่การงานตำแหน่งสูง อีกทั้งเป็นลูกศิษย์ใกล้ชิดหลวงพ่อมานาน จนได้เป็นถึงประธานศูนย์มูลนิธิของวัด มีคนเคารพนับถือมากมาย หนังสือที่รวบรวม ถึงแม้จะพิมพ์หน้าปกว่าเป็นคำสอนที่หลวงพ่อสอน แต่ความจริงเป็นเรื่องคำสอนภายหลัง ที่เกิดจากการสัมผัสด้วยมโนมยิทธิ อันเป็นบันทึกส่วนตัวนั่นเอง

เรื่องคำสั่งให้สอนธรรมะตามสถานที่ต่างๆที่ว่านี้ แสดงว่าพระวัดท่าซุงยังไม่ได้คุณธรรมอะไร แล้วที่สอนมาหลายสิบปี ศีลมิขาดกันหมดสิ้นแล้วหรือนี่ พวกเราที่กราบไหว้ก็คงไม่ได้บุญไปด้วยละมัง คงเป็นเพราะเหตุนี้ พระจึงสั่งให้พี่หมอทำหน้าที่สอนแทนพระทุกแห่ง ไม่เว้นหลวงพี่พระครูปลัดด้วยใช่ไหมครับ ลองอ่านทบทวนไล่เลียงกันดู น่าจะเข้าใจไม่ผิดนะครับ

ผมว่าการรับคำสั่งจากข้างบนนี่เป็นเรื่องใหญ่นะครับ เราน่าจะพิจารณากันให้รอบคอบ เท่าที่ได้ยินได้ฟังเสียงเล่ากันเวลาไปช่วยงานที่วัดว่า เคยมีผู้ที่ได้มโนมยิทธิชัดเจนแจ่มใส จนได้รับคำสั่งให้เป็นผู้ฝึกสอน บางทีก็บอกว่าท่านมาสั่งให้บุคคลนี้ฝึกสอนด้วย แต่พอไปสอนตามคำสั่งเบื้องบน ทางวัดเห็นว่าไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นครูฝึกมาก่อน จึงต้องถูกให้ออกจากวัดไปในที่สุด นี่คือผลลบที่ถูกอุปาทานเข้าแทรก ซึ่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อก็เคยเล่าว่า ท่านเองก็เคยโดนหลอกมาแล้ว ที่เรียกว่า "มาร" นั่นเอง

ความเป็นจริงภายในวัดทั่วไปหรือวัดท่าซุงนั้น ผมผู้โพสเองก็ไม่มีประสบการ แต่อาศัยข้อวินิจฉัยตามพระธรรมวินัยที่ได้ศึกษามาว่า หลังพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว ขอให้พระภิกษุสงฆ์เคารพอาวุโสซึ่งกันและกัน ไม่ว่าพระสายอีสานหรือสายไหน ทราบมาว่าหลังเวลาทำวัตรเย็น พระผู้มีอาวุโสจะเป็นผู้มีหน้าที่อบรมธรรม เว้นไว้แต่ท่านจะมอบหมายให้พระรูปอืนแสดงแทน เวลาป่วยไข้หรือไม่กิจธุระจำเป็น
แม้ในวัดท่าซุงก็เช่นกัน ผมไปบ่อยๆ ได้สังเกตว่า ท่านก็ปฏิบัติตามพระวินัย คือผู้ที่จะเผยแผ่ธรรมก็ต้องเป็นผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นประมุขของวัด คือผู้ที่สืบต่อจากองค์หลวงพ่อฯ อย่างเป็นทางการ จากนั้นท่านก็มอบหมายให้พระหรือฆราวาสคนไหน จะมีหน้าที่อบรมธรรม ท่านก็จะตัดสินใจของท่านเอง ดังที่ได้เห็นปัจจุบันนี้ มีหลวงพี่ที่เป็นครูฝึก และที่บ้านสายลมท่านก็มอบหมายให้มีครูฝึกสอนประจำกัน ซึ่งได้ทำมาตั้งแต่สมัยหลวงพ่อมีชีวิตอยู่แล้ว

หากไม่เช่นนั้น พระรูปนั้นหรือโยมคนนี้ไปแสดงธรรม จนมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย จะเกิดแบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า แล้วนำคำสอนมาเทียบมาอวดมาหักล้าง จนก่อเรื่องวิวาทลุกลามบานปลาย คราวนี้ไฟที่เร่าร้อนไม่ได้เผาเฉพาะคนที่รับสัมผัสนะ จะเผาพินาศจากภายในวัดเรื่อยๆ แล้วลุกลามออกไปภายนอก หรืออาจจะเผาไหม้วินาสสันตโรออกไปถึงต่างประทศก็ได้ เพราะมีคนจุดไว้ให้เป็นชนวนนั่นเอง คราวนี้ไม่ได้ปั่นป่วนเฉพะในวัดท่าซุง แต่จะปั่นป่วนเดือนรอ้นกันไปทั่วละ

ถ้าหากว่ามีผู้หนึ่งผู้ใดรับคำสั่งทางจิต โดยไม่มีหลักการหรือข้อระเบียบให้ยึดถือเป็นรูปธรรมเช่นนี้ ด้วยเหตุที่ต่างคนต่างได้รับคำสั่งมา จะเป็นด้วยมโนมยิทธิของตนเอง หรือการรับสัมผัสด้วยอาการต่างๆก็ดี ถ้ารับมาถูกต้องด้วยจิตที่เป็นธรรม ด้วยจิตที่ไม่มีอคติซ่อนเร้นอยู่ จะไม่เป็นชนวนให้วัดล่มสลายได้

แต่ถ้าจิตยังไม่สามารถยกอารมณ์ที่ซ่อนอยู่ได้ จะเป็นเหตุให้อาจารย์ทะเลาะกับอาจารย์ ลูกศิษย์เกิดมีวิวาทะซึ่งกันและกัน เพราะคนต่างต่างถือหาง.. เอ้ยขอประทานโทษ.. ต่างเข้าข้างอาจารย์ของตนเอง ศิษย์นี่เป็นชนวนเหตุให้อาจารย์ต้องแตกคอกัน มีตัวอย่างมาแล้วหลายราย ซึ่งเหตุการในปัจจุบันมีคนพูดกันมากว่า เริ่มมีแววส่อเค้าแล้วนะครับ

ทั้งนี้ยังมิได้นำคำสั่งที่ได้รับมา (ถ้าเป็นคำสอนคงพิจารณากันไม่ยากนะครับ) มาเทียบเคียงกับพระธรรมวินัย หรือนำมาเทียบกับเหตุผลในปัจจุบัน ตามหลัก มหาปเทส ๔ ตามที่ผมยกมาอ้าง ดังมีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่บ้านสายลมแล้ว ที่มีปัญหาเกิดขึ้นอย่างที่มีผู้นำมาโพสไว้ก่อนนี้ จนกระทั่งไม่สามารถปฏิบัติตามคำสั่งของพระได้ ผมว่าตอนนี้น่าจะพิจารณาคำสั่งนี้ด้วย เพราะถ้าเป็นจริงก็จะต้องสอนที่สายลมได้ สอนที่วัดท่าซุงได้ และสอนทั้งในประเทศและต่างประเทศได้ตามพุทธบัญชา เพราะถ้าเป็นคำสั่งเบื้องบน พระต้องรู้ก่อนสั่ง ว่าจะทำได้หรือไม่ได้ นี่ผมไม่ได้ปรามาสใครนะครับ

เหตุการณ์เช่นนี้จึงเริ่มส่อเค้าความแตกแยก คือมีการแยกกลุ่ม แยกกันสอน แยกสถานที่ไปโดยปริยาย คนที่เคยฟังธรรมกับพี่หมอ ก็อาจจะไม่ไปบ้านสายลม คนที่ไปบ้านสายลมบางคนก็อาจจะไม่ไปฟังธรรมกับพี่หมอก็ได้ นี่เดาๆ ไว้ก่อนนะครับ ส่วนเหตุการจะเป็นจริงหรือไม่ ลองสังเกตดูเองก็แล้วกัน

เมื่อคนที่เคยฟังคำแนะนำของหลวงพ่อเปิดสอนที่บ้านสายลมเป็นประจำ หรือคำแนะนำจากประธานสงฆ์วัดท่าซุง มีข้อธรรมะที่เป็นหลักการของวัดท่าซุงโดยตรง แต่เมื่อได้มาคุยกับคนที่รับฟังจากคำสอนของผู้อื่น โดยมิได้รับการมอบหมายจากวัดท่าซุง แต่อ้างว่าได้รับคำสั่งจากพระเบื้องบนเป็นต้น

หรือได้อ่านหนังสือที่อ้างว่าเป็นคำสอนของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน แต่บางคำสอนมีความเห็นไม่ตรงกัน ทั้งๆ ที่ในสมัยท่านยังมีชีวิตอยุ่ ท่านก็ยังไม่เคยบอกว่า พระที่ยังไม่ได้คุณธรรม แต่ไปแสดงธรรมเป็นอาบัติปาราชิก นี่ยกเป็นตัวอย่างนะ อยางอื่นอาจจะยังมีอีกที่จะเป็นชนวนแห่งความร้าวฉานต่อไปได้นะครับ

นี่เห็นภาพในอนาคตตามที่ผมชี้ไว้ไหมละครับ จะคล้ายกับสมัยทำสังคายนาหรือไม่ ที่พระอีกฝ่ายหนึ่งไม่ยอมรับ จนเกิดเป็นมหายานไปในที่สุดนะ ตอนนี้ยังไม่มีเหตุการณ์เกิดขึ้นจริง แต่เป็นการคาดคะเน ผมมีความเห็นเช่นนี้ หากผิดพลาดไปประการใด แสดงความคิดเห็นด้วยความเป็นห่วง ต้องกราบขอขมาโทษพระรัตนตรัยด้วยขอรับ

ซึ่งเรื่องพระที่ยังไม่ได้อะไรแต่มาแสดงธรรมนี้ นอกจากพระสงฆ์บางรูปในวัด หรือจะหมายถึงประธานสงฆ์วัดท่าซุง หรือจะตีความหมายไปถึงพระสงฆ์ในสังฆมณฑลด้วยก็ตาม ถ้าจะย้อนไปสมัยที่พระเดชพระคุณหลวงพอท่านยังเป็นนักเทศน์ ท่านก็เทศน์ตั้งแต่ยังหนุ่มอยู่นะครับ แล้วท่านเพิ่งจะมาได้เห็นธรรมตอนหลัง พวกเราที่อ่านลองไปคิดย้อนกันดู อย่าเพิ่งเชื่อผม หรืออย่าเพิ่งเชื่อใคร ขอให้วางใจเป็นกลางแล้วพิจารณากันดูด้วยใจเปนธรรมนะครับ

นอกจากที่คุณ PraSerT62 โพสไว้ว่า ในสมัยพุทธกาลมีพระเถระที่เป็นอาจารย์ ยังไม่ได้คุณธรรมอะไร แม้แต่พระโสดาบัน แต่ได้สอนพระให้เป็นพระอรหันต์มากมาย เรื่องนี้สามารถค้นหาอ่านในพระไตรปิฎกได้ แต่ทว่ายังมีอีกเรื่องหนึ่ง ที่คิดว่าคงมีคนเคยอ่านกันบ้างแล้ว ผมเองก็ได้อ่านพบในหนังสือมิลินทปัญหา จะขอนำมากล่าวย่อๆเป็นตัวอย่าง เพราะว่าพระนาคเสนก็เพิ่งบวช แต่ได้แสดงธรรมเป็นครั้งแรก ดังนี้ครับ

<<<<< พระอัสสคุตผู้เป็นอาจารย์ของพระนาคเสนนั้น มีอุบาสิกาคนหนึ่งเป็นผู้อุปัฏฐากมาประมาณ ๓๐ พรรษาแล้ว เมื่อพระนาคเสนอุปสมบทล่วง ๓ เดือนนั้นไปแล้ว อุบาสิกานั้นจึงถามพระเถระว่า “ในพรรษานี้มีภิกษุอื่นมาอยู่กับพระผู้เป็นเจ้าบ้างหรือ?”

พระเถระก็ตอบว่า “มี..คือพระนาคเสน ”
อุบาสิกานั้นจึงกล่าวว่า “ ถ้าอย่างนั้น..พรุ่งนี้เช้าขอพระผู้เป็นเจ้ากับพระนาคเสน จงเข้าไปฉันภัตตาหารเช้าที่บ้านของโยมด้วย ”

พระเถระก็รับด้วยอาการนิ่งอยู่ พระอัสสคุตตเถระมิได้สนทนากับพระนาคเสน จนตลอดถึงวันปวารณาออกพรรษา เช้าวันนั้นพระเถระจําต้องเจรจากับพระนาคเสน จึงกล่าวว่าอุบาสิกาเขามานิมนต์ให้ไปฉันภัตตาหารเช้าด้วยกัน แล้วจึงพาพระนาคเสนเข้าไปฉันที่บ้านของอุบาสิกานั้น

ครั้นฉันแล้ว จึงบอกให้พระนาคเสนอนุโมทนา ส่วนตัวท่านเองขอกลับไปก่อน ฝ่ายอุบาสิกานั้นจึงกล่าวต่อพระนาคเสนว่า “ ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า โยมแก่แล้ว ขอท่านจงอนุโมทนาด้วยคาถาที่ลึกซึ้งเถิด ”

พระนาคเสนก็อนุโมทนาด้วยคาถาอันลึกซึ้ง เมื่อจบคําอนุโมทนาลง อุบาสิกานั้นก็ได้สําเร็จพระโสดาปัตติผล ในขณะนั้น พระอัสสคุตตเถระกําลังนั่งอยู่ที่โรงกลมกว้างใหญ่ในวิหาร ได้ทราบความเป็นไปด้วยทิพจักขุญาณ จึงให้สาธุการว่า

“ สาธุ..สาธุ..นาคเสน! ในที่ประชุมชนทั้งสอง คือมนุษย์และเทวดา เธอได้ทําลายให้คลายจากความสงสัยด้วยลูกศรเพียงลูกเดียว กล่าวคือได้แสดงธรรมเพียงครั้งเดียว ก็ทําให้ผู้รับฟังบรรลุมรรคผลได้ สาธุ..เราขอชม สติปัญญาของเธอนี้ประเสริฐนักหนา ”

ในเวลาเดียวกันนั้น เหล่าเทพยดานางฟ้าอีกหลายพัน ต่างก็ได้ตบมือสาธุการ ผงจันทน์ทิพย์ในสวรรค์ ก็โปรยปรายลงมาดังสายฝน ขณะเมื่อจบลงแห่งพระสัทธรรมเทศนานั้น >>>>>

ผมขอคัดลอกนำมาอ่านกันแค่นี้ เพื่อเป็นการเทียบเคียงตามหลักมหาปเทส ๔ ข้อที่ว่า "เอกเถราปเทส" คือยกเอาพระเถระรูปหนึ่งขึ้นอ้าง ตามคำตรัสของพระพุทธเจ้าว่า

<<<.....เธอทั้งหลาย ยังไม่พึงชื่นชม ยังไม่พึงคัดค้านคำกล่าวของผู้นั้น พึงเรียนบทและพยัญชนะ (ทั้งข้อความและถ้อยคำ) เหล่านั้นให้ดีแล้ว พึงสอบดูในสูตรเทียบดูในวินัย...ถ้าบทและพยัญชนะเหล่านั้น สอบลงในสูตรก็ไม่ได้ เทียบเข้าในวินัยก็ไม่ได้ พึงลงสันนิษฐานว่า นี้มิใช่ดำรัสของพระผู้มีพระภาคแน่นอน ภิกษุนี้ (สงฆ์นั้นพระเถระเหล่านั้น พระเถระรูปนั้น) ถือไว้ผิด พึงทิ้งเสีย ดังนี้ >>>

จึงขอกราบขอขมาทุกท่าน ที่อาจจะล่วงเกินด้วยวจีกรรม กายกรรม มโนกรรม ขออโสหิกรรมให้ผมด้วย ถ้าหากจะกล่าวผิดพลาดพลั้งไป เพราะความเข้าใจผิด หรือความรู้เท่าไม่ถึงการ เพราะผมก็ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาอยู่นะครับ

สาธุ อนุโมทนากับคุณเสรีค่ะ ธรรมะ ของพระพุทธเจ้า เป็นของละเอียดอ่อนลึกซึ้ง ผู้มีปัญญาพึงพิจารณาให้ถ่องแท้ สาธุ!

ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริงอย่างที่มีผู้วิเคราะอย่างละเอียด คำที่อาหมอบอกว่า ให้คิดเอาเอง ท่านคงจะมีความม่งหมายก่อนแล้วว่าเป็นใคร ถ้าการแสดงธรรมไม่มีในตน นอกจากจะหมายถึงพระทั่วไป ท่านยังหมายถึงหลวงพ่อนันต์ที่บ้านสายลมด้วย คงเป็นเรื่องใหญ่นะคะ เพราะจะต้องหมายถึงองค์หลวงพ่อของเราด้วย ที่เคยท่านเป็นนักเทศน์

ในตอนนั้นท่านยังปรารถนาพุทธภูมิ แล้วแสดงธรรมไปทั่ว ไปถึงรังโจรเสือดำ ท่านมิขาดจากความเป็นภิกษุตั้งแต่บัดนั้นแล้วหรือ ต่อมาภายหลังท่านลาพุทธภุมิแล้ว ทำไมจึงจบกิจในพระพุทธศาสนาได้ คำที่อาหมอบอกไว้ด้านบน ก็น่าจะขัดแย้งกับความเป็นจริงที่ว่า

[....พระพุทธองค์จึงทรงอนุญาตให้ผู้ที่จะสอนหรือเผยแพร่พระศาสนาของพระองค์ได้เฉพาะบุคคลที่จิตเขาเป็นพระแล้วเท่านั้น มิได้จำกัดเพศ หมายความว่า จิตบุคคลผู้นั้นตัดสังโยชน์ ๓ ข้อแรกได้แล้วเท่านั้น แต่ในปัจจุบันเข้าใจผิดเหมาเอาเองว่าต้องบวชพระก่อน ซึ่งผู้ที่บวชแล้วไม่เป็นพระ เพราะยังรักษาศีลปาฏิโมกข์ (๒๒๗ ข้อ) ไม่ได้ครบทุกข้อ มีอยู่มากมายสุดประมาณได้

หลงคิดว่าตนเองบวชแล้วเป็นพระ แสดงธรรมที่ไม่มีในตนอยู่เป็นปกติในปัจจุบันนี้ จุดนี้พระองค์ตรัสว่าเป็นอาบัติปาราชิก ขาดจากความเป็นพระโดยอัตโนมัติ จุดนี้ผมขอเขียนไว้แค่นี้ให้ผู้อื่นไปคิดต่อเอาเอง...]

คำว่าจิตเป็นพระ คือพระโสดาบันใช่ไหมคะ แสดงว่าพระผุ้แสดงธรรม ถ้ายังเป็นพระปุถุชน ศีลปาฏิโมกข์ (๒๒๗ ข้อ) ก็ต้องด่างพร้อยเป็นธรรมดา ในโลกนี้คงไม่มีผู้บวชรูปไหน บวชแล้วศีลครบถ้วนทุกข้อนะคะ เราฟังธรรมไปก็ไม่ได้อะไร ไปกราบไหว้ฆราวาสทั้งนั้น เพราะเป็นปาราชิกแล้ว

ไปลงสังฆกรรมที่ไหน คนที่บวชก็ไม่เป็นพระ แล้วเราจะหาพระกราบไหว้ฟังธรรมได้ที่ไหนกันละคะ เพราะคงไม่เว้นพระที่เคารพนับถือ ไม่ว่าจะเป็นวัดท่าซุงหรือวัดสายอื่นที่ศรัทธาเลื่อมใส แล้วอ้างว่าจุดนี้พระพุทธเจ้าตรัสว่าเป็นอาบัติปาราชิก จะไม่ขัดต่อความเป็นจริงหรืออย่างไรค่ะ

เรื่องนี้คงจะเริ่มมีเค้าบ้างละคะ พอจะนึกออกว่าเมื่อสองปีก่อน หนูได้ไปที่บ้านสายลม ช่วงนั้นหลวงพ่อพระครูเริ่มสร้างพระนอนองค์ใหญ่ ๕๐ เมตร ที่จังหวัดพิจิตร ตอนนั้นได้มีโอกาสไปฟังธรรมที่นั่น แล้วได้รับเอกสารแจกเป็นชีทชุดหนึ่ง

ใจความมีอยู่ตอนหนึ่งที่ได้กล่าวตำหนิคนที่สร้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่ๆ ด้วยค่ะ และการสอนธรรมก็ไม่สนับสนุนให้ไปทำบุญที่โน่นที่นี่ ส่วนใหญ่จะเน้นแต่การปฏิบัติจิต ทั้งๆที่ท่านหลวงพ่อก็ได้สอนเราให้รุ้จักการให้ทาน นำไปทำบุญและกราบไห้วที่ศักดิสิทธิ์ตามสถานที่ต่างๆ

มีบางคนมาเล่าว่าหลังจากได้อ่านหนังสือของท่านน้าหมอแล้วบอกว่า ต่อไปเรื่องทำบุญคงจะเบาๆ บ้างแล้ว ถ้าเป็นเช่นนี้จริงๆ วัดจะอยู่ได้อย่างไร ใครจะช่วยกันบูรณะ ใครจะช่วยกันอุปถัมพระสงฆ์ภายในวัด ถ้าคนหันไปเอาแต่ปฏิบัติธรรมอย่างเดียว ไม่เป็นคำสอนที่สุดโต่งเกินไป จากที่องค์หลวงพ่อท่านสอนตอนมีชีวิตอยู่หรือปาวค่ะ

เรียน คุณ Shadow ผู้โพสกระทู้เรื่อง

"ข้อสงสัยคำสอนเกี่ยวกับ หนังสือธรรม ที่นำไปสู่ความหลุดพ้น"

ทางทีมงานฯ ได้รับแจ้งจากทางพระอาจารย์ชัยวัฒน์ อชิโต ในฐานะที่มีตำแหน่งผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าซุง อาศัยอำนาจหน้าที่จาก "องค์กรปกครองคณะสงฆ์ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ.๒๕๐๕" ได้กำหนดอำนาจหน้าที่ไว้โดยชัดเจน ให้แจ้งผ่านเว็บไซด์วัดท่าซุง ทีมงานฯ จึงขอน้อมรับมาแจ้งให้ทราบโดยทั่วกัน ดังนี้

๑. หนังสือ “ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น” ทั้งหมดนี้ไม่ได้ขอนุญาตทางวัดจัดทำแต่อย่างใด คงเป็นเรื่องส่วนตัวของของผู้จัดพิมพ์นั้น ข้อความในหนังสือทั้งหมดนั้น ทางวัดจึงไม่มีส่วนรู้เห็นแต่อย่างใดทั้งสิ้น

๒. ข้อความในบางส่วนของหนังสือชุดนี้ ไปกระทบและก่อความเสียหายแก่บุคคลอื่น และกระทบกับพระสงฆ์ในวัดท่าซุงด้วยว่า

“หลังจากที่ท่านฤๅษีทิ้งขันธ์ ๕ ไปสู่พระนิพพานแล้ว เรื่องพระภิกษุสงฆ์ภายในวัดก็ปั่นป่วนมากบ้างสึกภายใน ๗ วัน บ้างจะสึก บ้างจะย้ายออกนอกวัด บ้างพาคนไปทัวร์นอกวัดบ่อยๆ เป็นต้น”

ทางทีมงานฯ คงชี้แจงได้เฉพาะกรณีพระสงฆ์ในวัดท่าซุงเท่านั้น ส่วนที่กระทบต่อบุคคลอื่น ผู้รวบรวมคงต้องรับผิดชอบเอง ไม่เกี่ยวข้องกับวัดท่าซุงใดๆ ทั้งสิ้น ส่วนเรื่องภายในวัดท่าซุง พระอาจารย์ชัยวัฒน์ อชิโต ในฐานะผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าซุง ได้ฝากเรียนชี้แจงว่า

ข้อความดังกล่าวนี้เป็นการอ้างคำตรัสของ "สมเด็จองค์ปฐม" ซึ่งผู้รวบรวมได้บันทึกไว้ตั้งแต่ปี ๒๕๓๙ คือหลังจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานมรณภาพ ย่างปีที่ ๔ แล้ว ถ้าพระสงฆ์ภายในวัดปั่นป่วนจริง การจัดงานพิธีครบรอบ ๓ ปี อัญเชิญฐานแก้วเข้าสู่พระวิหาร ๑๐๐ เมตร เมื่อวันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๓๘ ในระหว่างน้ำท่วมวัด จะสำเร็จได้อย่างไร ท่านผู้อ่านที่เป็นสมาชิกสามารถพิสูจน์ได้ ถึงความสามัคคีของพระสงฆ์ในวัดท่าซุงได้เป็นอย่างดีจากกระทุ้นี้ คลิกที่นี่



(พระอาจารย์ชัยวัฒน์ต้องนั่งคุมการอัญเชิญ "โลงแก้ว" ลุยน้ำเข้าสู่วิหารร้อยเมตร)

สำหรับคำที่ว่า "....บ้างพาคนไปทัวร์นอกวัดบ่อยๆ" ท่านฝากชี้แจงว่า ถึงแม้ในหนังสือจะไม่ออกชื่อ แต่พอจะรู้ว่าหมายถึง ท่านพระครูสมุห์พิชิต (หลวงพี่โอ) ที่มีพรรษาอาวุโสสูงสุดในวัด และ พระชัยวัฒน์ อชิโต พระเถระทั้งสองรูปมีตำแหน่งเป็น "ผู้ช่วยเจ้าอาวาส" ท่านย่อมเป็นที่รู้จักและเคารพนับถือของญาติโยมทั่วไป แล้วเป็นความผิดด้วยหรือ ที่เวลาเดินทางไปไหนจะไม่มีผู้ติดตามไปด้วย นี่ไม่ได้ขัดแย้งคำพระท่านนะ

แต่ถ้าพูดตามเหตุตามผลกัน เพราะคำว่า "ทัวร์" เหมือนกับไปเที่ยวทัศนาจร แต่ความเป็นจริงเราไปทำบุญกัน การเดินทางตอนนั้น จึงเป็นเหตุให้ท่านรู้จักกับคนที่นั่น เช่น เชียงใหม่ เชียงราย ภูเก็ต สุราษฎร์ธานี หาดใหญ่ และโคราช เป็นต้น จนสามารถประสานงานกับคนท้องถิ่น เพื่อจัดการเดินทางให้ หลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์ นำคณะครูฝึกไปฝึกสอนธรรมะได้ทุกหนทุกแห่ง ดังนี้ครับ

๑. ภาคเหนือ ผลจากการเดินทางไปทอดกฐินที่ วัดพระบาทสี่รอย จ.เชียงใหม่ เมื่อปี ๒๕๓๖ ทำให้ท่านรู้จักกับ คุณสุพัฒน์ - อ.นฤมล ว่านเครือ ที่อยู่เชียงใหม่ จนสามารถทำหนังสือแจ้งกับ "กรมศิลปากร" เพื่อดำเนินการบูรณะ "พระเจดีย์องค์เล็ก" ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสร้างไว้ ณ พระธาตุจอมกิตติ จ.เชียงราย ภายหลังได้ร่วมกันจัดงานพิธีให้หลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์ได้นำคณะศิษย์เดินทางไปฉลอง เมื่อเดือน มกราคม ปี ๒๕๔๐ (ซึ่งผู้เขียนบันทึกเรื่องนี้ไว้เมื่อ เดือนพฤษภาคม ๒๕๓๙ จึงไม่เข้าใจในงานที่ทำ ความจริงท่านออกไปทำงานให้หลวงพ่อเจ้าอาวาส)



พระอาจารย์ชัยวัฒน์ช่วยจัดงานพิธี ณ พระธาตุจอมกิตติ ให้หลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์เป็นประจำทุกปี
ท่านต้องนำคณะเดินทางไปประสานกับทางวัด และช่วยกันทำความสะอาดจัดสถานที่เตรียมรอรับไว้ล่วงหน้าทุกปี
คนที่ไปทีหลังส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้หรอก ว่าใครเป็นคนจัดเตรียมสถานที่ไว้ล่วงหน้า (รวมทั้งที่พระธาตุดอยตุงด้วย)
ใครต้องทุกข์ยากลำบากกว่าใครนะ..คิดเอาเอง (แน่ะ..เลียนแบบในหนังสือของเขามั่งฮิ)

๒. ภาคใต้ ผลจากการเดินทางไปภาคใต้ เมื่อปี ๒๕๓๗ ก็ทำให้ท่านรู้จักกับคณะสุราษฎร์ธานี คณะภูเก็ต และคณะหาดใหญ่ ต่อมาในปี ๒๕๓๙ ท่านได้ประสานงานให้หลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์นำคณะครูฝึกมโนมยิทธิ เดินทางไป ๓ จังหวัดภาคใต้ คือที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี, ภูเก็ต, และหาดใหญ่ ถ้าต้องการทราบรายละเอียด กรุณาอ่านได้จากกระทู้ "ประวัติการสร้างพระวิหารน้ำน้อย" คลิกที่นี่

ต่อมาพระอาจารย์ชัยวัฒน์ก็ได้รับมอบหมายจากหลวงพ่อเจ้าอาวาส ให้เป็นผู้ติดต่อประสานงานในการเดินทางตั้งแต่บัดนั้น เพื่อให้ทางคณะศิษย์แต่ละจังหวัดจัดสถานที่พักให้พระและครูฝึก พร้อมทั้งจัดเลี้ยงอาหาร จัดสถานที่ฝึกมโนมยิทธิ แม้กระทั่งตั๋วเครื่องบิน ท่านเป็นผู้จัดตารางการเดินทางเบ็ดเสร็จทุกอย่าง นับเป็นเวลาหลายปี แต่ละแห่งก็ต้องเดินทางไปล่วงหน้า เพื่อตระเตรียมการต้อนรับทุกอย่าง งานจึงไม่มีปัญหาอะไร การเดินทางสำเร็จเรียบร้อยสะดวกปลอดภัย คนในพื้นทีทุกจังหวัดที่ไป ได้ให้การต้อนรับคณะหลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์เป็นอย่างดี ที่พักสะดวก อาหารอุดมสมบูรณ์ ยานพาหนะที่จัดเตรียมไว้ทุกอย่าง ไม่ว่ารถตู้หรือรถทัวร์ ต้องเลือกแล้วเลือกอีกให้เหมาะสมและปลอดภัยจากการเดินทาง

เรื่องนี้สามารถตรวจสอบได้กับผู้ที่เคยร่วมเดินทาง หรือสอบถามผู้คนเจ้าของพื้นที่ทุกแห่ง ว่าพระอาวุโสในวัดที่ต้องทำหน้าที่ในฐานะผู้ช่วยเจ้าอาวาส ถูกกล่าวหานำคนออกไปทัวร์ท่องเที่ยวสนุกๆ นอกวัดจริงหรือไม่ (คำนี้อย่านำมาอ้างว่าเป็นคำกล่าวของสมเด็จองค์ปฐมอีกนะ เพราะท่านที่เฝ้าวิหารยังไม่เคยกล่าวอ้างเลย) ถ้ามีขอให้นำหลักฐานมาแสดงด้วย อย่าเพียงแต่เอาคำพูดเขียนมาให้คนอ่านเข้าใจพระวัดท่าซุงผิดๆ คนที่ยุแหย่ให้พระและให้คนแตกแยกกันนั้น ท่านบอกว่าไม่ใช่พระด้วยกันนะ เพราะพระท่านเข้าใจกันดีอยู่แล้ว



(ภาพด้านในจาก "หนังสือประวัติการสร้างพระวิหารน้ำน้อย" อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา)

เรื่องการเดินทางออกนอกวัดนี้ ท่านได้เดินทางทุกปีจนกระทั่งปี ๒๕๔๓ น้ำท่วมหนักที่ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ทำให้ต้องมีการวางแผนสร้าง "พระวิหารน้ำน้อย" หลังใหม่ จากคำที่บอกว่า "ชอบทัวร์นอกวัดบ่อยๆ" นี่แหละ จึงเป็นเหตุได้ประสานงานให้หลวงพ่อเจ้าอาวาสหลายปี จนสามารถสร้างวิหารน้ำน้อยสำเร็จอย่างสวยงาม แล้วก็เว้นการเดินทางมาได้ ๓ - ๔ ปี นี่ท่านก็มีคำสั่งให้พระอาจารย์เตรียมเดินทางไปอีกในปีหน้า พ.ศ. ๒๕๕๔


อาคารภายนอกและภายใน "ศูนย์ปฏิบัติธรรมศิษย์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง (โคราช)"

๓. ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ผลการจากเดินทางไปภาคอีสานเมื่อปี ๒๕๓๘ ทำให้ท่านได้รู้จักกับคณะโคราช คือ คุณป้าเสาวพงษ์ และ คุณป้าศรีพร วงศ์สวัสดิ์ เจ้าของบ้านที่ได้อุทิศให้หลวงพ่อเจ้าอาวาสสร้างเป็น "ศูนย์ปฏิบัติธรรมศิษย์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง (โคราช)" จนถึงปัจจุบันนี้

ในตอนแรกก่อนที่จะเริ่มก่อสร้างนั้น หลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์ได้มอบหมายให้พระอาจารย์ชัยวัฒน์เป็นผู้ประสานงานติดต่อกับเจ้าของบ้าน เพราะท่านเห็นว่ารู้จักกันมาก่อน แล้วได้เดินทางไปพร้อมกันเป็นครั้งแรกคือ หลวงพ่อพระครูฯ พระอาจารย์ชัยวัฒน์ และหลวงน้าชาญณรงค์ (ในตอนนั้นหลวงน้ามีหน้าที่ควบคุมการก่อสร้าง) หลังจากสร้างเสร็จแล้ว พระอาจารย์ชัยวัฒน์ก็เดินทางไปจัดงานพิธีเป็นปฐมฤกษ์ ก่อนที่จะมีการเดินทางไปสอนเป็นประจำ ท่านเห็นว่าหมดหน้าที่แล้วก็ไม่ได้เดินทางไปอีกเลย


"พระสงฆ์และคณะครูฝึกฯ เดินทางไปฝึกสอนที่ "ศูนย์ปฏิบัติธรรมโคราช" ทุกเดือนเว้นเดือน

๔. ภาคตะวันออก พระอาจารย์ชัยวัฒน์ไม่ได้รับมอบหมายให้ประสานงานกับใคร เพราะหลวงพ่อพระครูฯ เดินทางไปตามปกติ คือไปพักที่บ้านสาวจันท์ หรือไปสอนกรรมฐานที่อื่น ตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฯ เคยเดินทางไปเป็นประจำทุกปีอยู่แล้ว ส่วนทาง "คณะศิษย์ตาพระยา จ.สระแก้ว" คุณสุทัศน์ - คุณทิพยา วิลาวัลย์ ก็ได้นิมนต์หลวงพ่อพระครูฯ เดินทางไปฝึกสอนพระกรรมฐานที่บ้าน โดยมีพระอาจารย์ชัยวัฒน์เป็นผู้ประสานงานเช่นกัน

เรื่องการทำหน้าที่ติดต่อประสานงานการเดินทางทุกภาคของประเทศนี้ เป็นการทำงานแบบเงียบๆ อยู่เบื้องหลัง ส่วนใหญ่คนไม่ค่อยรู้กัน แต่คำที่ในหนังสือของคนที่หลับตาเขียน ที่ไม่เคยได้เห็นถึงความทุกข์ยากลำบาก ว่าท่านต้องตรากตรำทำกันมาเป็นเวลานาน แต่ละแห่งมีปัญหาก็ต้องเดินทางไปแก้ไข ไม่ใช่เรียบง่ายอย่างที่คิด แล้วคนที่ไม่ได้ทำหรือไม่ได้ร่วมเดินทางไปด้วย จะไปรู้ความจริงได้อย่างไร

จิตก็ต้องซ่อนเร้นอุปาทานเป็นธรรมดา เพราะได้แต่ฟังเขาว่าเท่านั้นเอง แล้วก็นั่งคิดเอง..เออเอง ไม่ได้ให้ความเป็นธรรมกับท่านที่ทำงานให้วัดเลย (แต่ในบันทึกได้ยกย่องพระรูปหนึ่ง ที่ไม่ได้ออกไปทำงานนอกวัดว่าเป็นพระที่ดี) กลับบั่นทอนด้วยความอคติที่มีอยู่ในใจ แล้วบอกว่าเป็นคำตรัสของ "สมเด็จองค์ปฐม" เป็นต้น

ถ้าหากว่าคนที่ร่วมเดินทางไปด้วย หรือผู้ที่มีหน้าที่เฝ้าดูแลอยู่ที่วิหารสมเด็จองค์ปฐม จะกล่าวอ้างบ้างว่า งานทัวร์นอกวัดทุกแห่งที่ทำมา ได้นำสู่ความสำเร็จในการเจริญศรัทธาผู้คนที่เป็นคณะศิษย์ทั้งหลายทั่วประเทศ ทั้งญาติโยมและพระภิกษุ เช่น พระสายอาจารย์หนุน จ.สกลนคร เป็นต้น ภายหลังต่างก็เดินทางมาร่วมงานปฏิบัติธรรม "ธุดงค์" กันมากมาย จนเป็นที่นิยมยกย่องกันตลอดมานี้ ถ้าจะกล่าวอ้างบ้างว่า

"...งานเดินทางทั้งหมดที่ผ่านมา เป็นงานของสมเด็จองค์ปฐมท่าน..!!!"

- ถ้าเป็นอย่างนี้บ้าง...จะเชื่อไหม...แล้วจะว่าอย่างไรต่อไปบ้างละ ?

- ถ้าไม่เชื่อ..คงจะตั้งข้อหาตามที่คนนำมาโพสตอนแรกว่า
"ผู้ใดที่ตำหนิกรรมหรือตำหนิธรรม ที่ผมตอบปัญหาธรรมอยู่ในปัจจุบันนี้ เท่ากับเขาตำหนิพระธรรม หรือตำหนิพระพุทธเจ้า หรือตำหนิพระอริยสงฆ์นั่นเอง (ตำหนิพระรัตนตรัย) ผลกรรมจากการตำหนิพระรัตนตรัยนั้น ให้ไปคิดต่อเอาเอง

- แล้วคำที่ตำหนิคนอื่นนะ อยากจะถามกลับไปว่า คุณไม่กลัวปรามาสพระรัตนตรัยบ้างหรือไง ? (แต่พวกเราไม่ได้ตำหนิพระรัตนตรัยนะ เพียงแต่คำบางคำในหนังสือเล่มนี้ ที่ไม่เข้ากับเหตุการณ์จริงนะ เรื่องนี้ถือว่าเป็นการชี้แจงเหตุผล อ่านแล้วอย่ามาปรับโทษกันอีกนะ)

- งานทั้งหมดที่ท่านอุตส่าห์ตรากตรำทำให้วัดตลอดเกือบ ๒๐ ปี นี่หรือคือ "รางวัล" จากลูกศิษย์ผู้หลักผู้ใหญ่ของวัดบางคน ?

- อยากได้พระที่ดี..ที่ถูกใจใช่ไหม.. ท่านบอกว่าถ้างั้นก็ไปนอนพักผ่อนไม่ดีกว่าหรือ ไม่ต้องไปทำงานให้เหน็ดเหนื่อย จึงจะได้เป็นพระที่ดี..ที่ถูกใจต่อผู้คนทั้งหลาย วันๆ คอยนั่งพูดจาเอาใจญาติโยมนะ ?

- อย่าลืมนะครับ.. ท่านบอกว่า ถ้าเป็นพระดีของโยม จะพบเห็นได้ง่าย พูดจาไพเราะ รับแขกเก่ง ตัวใสจ๋อง ใครไปวัดทีไรก็พบเห็นทุกครั้งละ แต่พระดีของหลวงพ่อฯ ไม่ได้มานั่งคอยให้ญาติโยมพบปะสนทนาหรอก โน่น..ตัวดำเมี่ยม ไปซ่อมรถ ไปขุดดิน ไปทำงานกลางแจ้ง ไปที่ไรก็ไม่ค่อยพบหรอก พระอาจารย์ชัยวัฒน์ท่านกล่าวต่ออีกว่า

- เรื่องนี้อย่าลืมนะ..สังเกตย้อนหลังได้ พระภายในวัดที่หลวงพ่อยกย่องว่าเป็น "พระดี" นะ ท่านให้รางวัลนำไปต่างประเทศ หรือไม่ก็ยกย่องให้เป็นพระฐานานุกรมของท่าน (เวลานี้ลองไปตรวจดูรายชื่อซิ แล้วลองมานั่งทบทวนว่าเป็นใครบ้าง พระที่ทำงานส่วนใหญ่ไม่ดังหรอก ไม่มีชื่อเสียง ญาติโยมไม่ค่อยรู้จัก ลาภสักการะก็น้อย แน่ะ..พูดให้นัยไว้อีก นี่..ไม่ได้พูดขัดคอพระที่ดังที่มีชื่อเสียงตามที่ต่างๆเวลานี้นะ)

- ถึงแม้ท่านจะได้รับการชักชวนจากหลวงพ่อพระครูปลัดอนันต์อีกว่า งานครบรอบมรณภาพ ๒๐ ปี ในปี ๒๕๕๕ อยากจะให้ท่านจัดงานอีก ท่านสมควรที่จะทำต่อไปดีหรือ..ถ้าเป็นใจของผู้อ่าน หรือผู้อ่านที่พบกับสภาพเช่นนี้...?

- ดีนะ..ที่ท่านเป็นคนเข้มแข็ง เด็ดขาด ซื่อตรงต่อเวลาและหน้าที่ จนเป็นที่เกรงใจของคนทั่วไป ท่านบอกว่าไม่รู้สึกหวั่นไหวอะไรหรอก เพียงแต่นำมาถ่ายทอดให้ฟัง กันคนก้าวเดินลงนรกแบบไม่รู้ตัวนะ มิน่าภายในวัดท่าซุง หลวงพ่อท่านจึงได้มีป้ายขอขมาพระรัตนตรัยไว้ทั่ววัดนะ เพราะเหตุนี้นี่เอง..บางคนถึงกับสะดุดป้ายยังไม่รู้ตัว แถมยังชวนคนอื่นอีกด้วยนะ...


ภาพแสงรุ้งขึ้นหลังก้อนเมฆเป็นรูปสรีรศพองค์หลวงพ่อฯ
ที่วัดพระพุทธบาท จ.สระบุรี ก่อนที่จะจัดงานครบรอบมรณภาพ ๓ ปีที่วัดท่าซุง

ผู้ที่ได้มโนมยิทธิจริงๆ ทำไมไม่ตรวจสอบให้ดีเสียก่อน เพราะงานที่จัดแต่ละครั้ง มีพุทธานุภาพเกิดขึ้นแทบทุกแห่ง พยานบุคคลที่ได้พบเห็นก็มากมาย ไม่ได้เห็นกันแค่คนสองคน ถ้าไม่มีผลจริง คนเขาคงเลิกไปนานแล้วละ ซึ่งคณะทีมงานทุกคนก็ขอยืนยันเป็นสัตย์ ว่าได้เห็นตามนั้นจริงๆ จะเห็นสีรุ้งหลายหลากสี ค่อยเคลื่อนช้าๆ ขึ้นหลังก้อนเมฆ แสงสีนั้นโค้งเว้าได้ตามก้อนเมฆด้วยละ ลองสังเกตให้ดีนะขอรับ.

จึงขอเรียนให้ทราบเพียงเท่านี้ ขอขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่เป็นห่วงวัด แล้วแจ้งข่าวมาให้ทราบนะครับ เรื่องที่ชี้แจงเหล่านี้ มีหลักฐานทั้งรูปภาพและคลิปวีดีโอแสดงทุกเหตุการณ์ โชคดีนะครับ..ที่ทีมงานบันทึกถ่ายทำเก็บไว้มานาน บัดนี้สมควรแก่เวลาที่จะได้เปิดเผยนำหลักฐานมาแสดง เพื่อเคลียร์ตัวท่านเองให้พ้นมลทินเสียที ทั้งๆ ที่กาลเวลาผ่านมาหลายปีแล้วนะครับ ไม่เช่นนั้นคนก็เข้าใจผิดท่านอยู่เสมอ นับวันก็เพิ่มพูนไปเรื่อย โดยเฉพาะคนที่เพิ่งเข้ามาที่ได้อ่านแต่หนังสือชุดนี้ด้านเดียว จะได้เข้าใจเสียที ส่วนคนอื่นที่ไม่อยากอ่านให้ละเอียด ก็คงจะไม่เข้าใจอยู่ดีนะครับ.

ปล. อยากแนะนำให้คนรุ่นใหม่ หมั่นพยายามเข้าไปอ่าน "หนังสือ" และฟัง "ซีดี" ของวัดโดยตรงดีกว่า เพราะเวลานี้คนที่เล่าเรื่องราวของตนเองไว้ในหนังสือ "ลูกศิษย์บันทึก" หลายคนที่ยังรักษาวิชานี้ได้ด้วยดี ทำไปเพื่อหมดทุกข์ ไม่ตั้งตนเป็นอาจารย์ที่มุ่งจะสอนเขา จนลืมสอนตัวเองนะ เวลานี้บางคนจึงถูกอุปาทานเล่นงาน มีการตั้งเป็นกลุ่มเป็นสำนัก ส่วนใหญ่ได้คนที่เป็นพวกจากวิชามโนมยิทธินี่แหละ ทายอะไรก็ยังแม่น แต่ตอนหลังก็ผิดบ้างถูกบ้าง ให้สังเกตเอาเองก็แล้วกัน

บางคนก็สอนต่อเกินไปจากที่หลวงพ่อท่านสอน ทำให้คนที่เข้ามาเลื่อมใสหลวงพ่อ ต้องเป๋ไปไม่ใช่น้อย น่าเสียดายโอกาสจริงๆ ฉะนั้นควรจะเรียนแค่ครูบาอาจารย์สอนก็พอ ไม่ต้องไปแสวงหาให้มากเกินไป มันจะเลยนิพพานไปแล้ว ต้องขอประทานโทษที่พูดตรงๆ เช่นนี้ ขอได้โปรดเข้าใจทีมงานด้วยว่า เป็นความหวังดีด้วยใจจริงนะขอรับ.

* วิธีที่จะไม่พลาดจากคำสอน ควรศึกษาจากต้นสังกัด (อ่านฟังดังฟรี..ไม่ต้องเสียสตังค์ แถวยังทำเว็บให้ฟรีอีกด้วย) ดังนี้ครับ

๑. รวมซีดีคำสอนหลวงพ่อฯ http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=900
๒. รวมหนังสือคำสอนหลวงพ่อฯ http://www.watthasung.com/wat/viewthread.php?tid=902

คณะทีมงานฯ

◄ll กลับสู่สารบัญ

คำกล่าวที่ว่าท่านเจ้าของศาสนามีพระประสงค์จะให้ฆราวาสท่านหนึ่งทำหน้าที่สอนธรรมแทนองค์หลวงพ่อนั้น เป็นเรื่องแปลกมากสำหรับข้าพเจ้า แถมบางท่านถึงกลับกล้าออกหน้ายืนยันให้เสียอีกด้วย

แม้แต่พระผู้ใหญ่ในวัดยังไม่มีท่านใดกล้าตั้งตนเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งอาจารย์ต่อจากหลวงพ่อ แต่ยังคงให้ใช้การบันทึกเสียงหลวงพ่อเและหนังสือหลวงพ่อเป็นครูสอนโดยตรง

ตามปฏิปทาของท่านผู้เฒ่า เมื่อครั้งที่ท่านผู้เฒ่ายังไม่ได้เป็นพระขีณาสพ ก็จำเป็นที่จะต้องได้รับการสอนขับเคี่ยวโดยตรงจากองค์สมเด็จฯ ขนาดเรื่องทุกข์เรื่องเดียวก็ใช้เวลาสอนนานเป็นพิเศษเพราะท่านจะต้องมีหน้าที่ในการเป็นครูสอนคนอื่นต่อไป

...ข้าพเจ้าจึงมีข้อสังเกตว่าในเมื่อองค์สมเด็จฯ ทรงเลือกใช้ท่านผู้เฒ่าผู้ซึ่งมีบารมีพุทธภูมิบำเพ็ญมา 16 อสงไขยแสนกัป มาเป็นผู้สอนธรรมของท่าน และก่อนจะให้ไปสอนได้ก็ต้องเคี่ยวกันจนถึงที่สุดแห่งคำสอนในพระศาสนา แล้วเหตุใดอยู่อยู่ๆ จึงมอบหมายให้ฆราวาสท่านหนึ่งมาสอนแทน

ไม่สำคัญเลยว่าจะเป็นโสดาฯ หรือไม่ ใครเป็นศิษย์หลวงพ่อจริงๆ ย่อมเข้าใจว่าพระโสดาฯ ก็เป็นเพียงชาวบ้านชั้นดีเท่านั้น แต่จริยาปรามาสพระสงฆ์ในสำนักของอาจารย์ตัวเองก็ทำให้น่าคิดว่าเหตุใดท่านจึงทำเช่นนั้น

คุณความดีขององค์หลวงพ่อจะยังให้ผลในวัดไปถึง ปีพ.ศ. 4500 แล้วเหตุใดหลังหลวงพ่อจากไปเพียงไม่กี่ปี ก็กล่าวถึงพระในวัดในทางเสียหายเสียแล้ว ไม่เข้าใจว่าท่านนั้นไม่มั่นใจในบารมีขององค์หลวงพ่อหรืออย่างไร

เรื่องการตำหนิผู้ที่สร้างพระพุทธรูปใหญ่ๆ ถึงแม้จะไม่ออกชื่อก็ตาม แต่คนอ่านก็ย่อมทราบว่าหมายถึงใคร เรืองนี้ผมพอจะทราบจากท่านรุปหนึ่งในวัด ท่านบอกว่าการก่อสร้างอะไรที่เป็นภาระมากๆ พระท่านไม่อยากจะทำหรอกครับ เพราะไม่ใช่เป็นเรื่องง่าย ต้องเป็นหนี้เป็นสินเขา

แต่ที่จำเป็นต้องสร้างพระนอนองค์ใหญ่ทีจังหวัดพิจิตร ท่านที่อยู่ในวัดรูปนี้บอกว่า หลวงพี่พระครูปลัดฯ ต้องการตอบสนองคุณท่านพระครูสุรินทร์ เจ้าอาวาสวัดสุขุมาราม ในฐานะที่เคยส่งมาให้อยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ จนได้เป็นเจ้าอาวาสวัดท่าซุง

อีกประการหนึ่ง ท่านพระครูสุรินทร์ปรารถนาพุทธภูมิ ตั้งจิตคิดจะสร้างพระ 84000 องค์ แต่ท่านก็ยังไม่มีโอกาสจะทำ หลวงพี่พระครูปลัดฯ จึงได้ช่วยให้ครูบาอาจารย์ของท่านได้สมตามความปรารถนา จึงสร้างรวมเป็นพระนอนองค์ใหญ่ แล้วบรรจุพระนอนเล็กๆ ไว้ภายในให้ครบ 84000 องค์ ตามเจตนาสืบตอไป

หวังว่าคนที่อ่านหนังสือ (ข้อความตอนนี้เคยแจกเป็นเอกสาร แต่อาจจะยังไม่ได้พิมพ์รวมเล่มนะครับ) ต่อไปถ้าได้อ่านคงจะเข้าใจเจตนาที่ดีของท่าน

☺...กระทู้ถามปัญหา หนังสือธรรมะเพื่อความหลุดพ้น เล่มที่ 9 ได้มีการตอบไปแล้ว ต่อไปนี้คุณ shadow ผู้เป็นเจ้าของกระทู้ได้กล่าวสรุปปิดท้ายครับ

ทีมงานฯ

...กระผมขอขอบคุณมากครับ ทุกท่านที่ช่วยแสดงความคิดเห็น ช่วยแก้ข้อสงสัยครับ โดยเฉพาะทีมงานทางเว็ปฯที่ได้ชี้แจงในส่วนรายละเอียดต่างๆให้ทราบ ทำให้กระผมมีความเข้าใจในทุกๆเรื่องอย่างแจ่มแจ้ง ทำให้คลายความกังวลใจ คลายความห่วงใยความเป็นไปของวัด ที่ทราบว่าทางวัดไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหนังสือชุดนี้ด้วยประการทั้งปวง

ถ้าบังเอิญจะมีเหตุการณ์ที่ไม่ใช่ความดีเกิดขึ้น จะได้ไม่มีผลกระทบมาถึงวัดกระผมก็สบายใจ และที่ปลื้มใจเป็นที่สุดคือที่ได้รับทราบว่าคณะศิษย์ขององค์หลวงพ่อของเราที่มีหน้าที่ดูแลรักษาวัดทุกๆท่านทุกๆฝ่าย มีความพร้อมเพรียง มีความรักความสามัคคีกันอย่างเหนียวแน่นตลอดมา

และก็ต้องขอกราบขมาคุณพระรัตนตรัย และขอขมาพ่อแม่ครูบาอาจารย์ มีองค์หลวงพ่อพระราชพรหมยานมหาเถระเป็นที่สุด ขอขมาเทพพรหมเทวดาที่รักษาพระศาสนาและรักษาวัดท่าซุงอยู่ ขอขมาทุกท่านที่ข้อความของข้าพเจ้าไปกระทบท่านก่อให้เกิดความไม่สบายใจด้วยเหตุใดๆก็ตาม ขอทุกๆพระองค์ ขอทุกๆท่านได้โปรดอดโทษอโหสิกรรมให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ให้แก่ข้าพเจ้า ให้แก่กระผมนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ ขอรับ

ด้วยเจตนาอันบริสุทธิ์ ยึดความกตัญญู กตเวทิตา ต่อองค์หลวงพ่อ ต่อคุณครูฝึกมโนมยิทธิทุกท่าน ต่อหลวงพี่ทุกองค์ที่มีพระคุณ และต่อวัดท่าซุง อานิสงส์ถ้าจะพอมีอยู่บ้าง ขอให้เป็นปัจจัย ส่งผลให้ข้าพเจ้าได้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเทอญ

คำสอนหลวงปู่มั่น

"ใครผิดถูกชั่วดีก็ตัวเขา
ใจของเราเพียรระวังตั้งถนอม
อย่าให้อกุศลวนมาตอม
ควรถึงพร้อมบุญกุศลผลสบาย"

....รักหลวงพ่อจริง...ต้องไม่ทำให้หลวงพ่อเสียใจ..เพราะองค์หลวงพ่อบอกแล้วว่าใครที่ปฎิบัติตามคำสอนและอยู่กับหลวงพ่อหลวงพ่อก็อยู่กับลูกตลอดเวลา...

เวลามีอะไรไม่เหมาะไม่ควร ก็ต้องมีการชี้แจงให้เกิดความเข้าใจ ดีแล้วครับ เพราะคนใหม่ๆ (หรือแม้แต่คนเก่าๆ บางคน) ก็ยังรู้น้อยถูกชักจูงไปนอกลู่นอกทางง่าย

+++ บางส่วนจากบทสังฆคุณ +++

นิพพานัง ปะระมังสุขัง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

พระวัดท่าซุงต้องทำงานแทนหลังหลวงพ่อมรณภาพแล้ว

เรื่องประวัติในอดีตชาติ