.....หลวงพ่อพระราชพรหมยานเป็นพระประจำใจของครอบครัวของเรามาตั้งแต่ พ.ศ.2524 ดิฉันกับสามีได้พบหลวงพ่อโดยอ่านจากข้อความของสิทธา เชตวัน ที่เขียนลงในหนังสือขวัญเรือนสมัยนั้นว่า สามารถพาทหารอากาศทัวร์นรก สวรรค์ได้คืนหนึ่งหลายร้อยคน ขณะนั้นมีบุตร 3 คน แต่ทุกคนยังเล็กมาก คนเล็กยังอายุไม่ครบขวบ

...ความสนใจทำให้ทิ้งลูกอ่อนไว้กับคนเลี้ยงพร้อมกับบุตรอีก 2 คน นั่งรถประจำทางไปจังหวัดอุทัยธานีที่ไม่เคยไปเลย มีความกังวลในใจว่า เรา (ดิฉันกับสามี) จะไปนอนที่ไหน มีโรงแรมหรือเปล่าก็ไม่รู้ พบสัสดีจังหวัดอุทัยธานีในรถคันเดียวกัน จึงถามหนทางที่จะไป ท่านก็เมตตาบอกให้ พร้อมกับเสริมว่าหลวงพ่อคงไม่สนใจหรอก

...เพราะท่านสนใจแต่พวกที่นั่งรถเก๋งมา เราเริ่มใจฝ่อ แต่ไม่ท้อแท้ เพราะอยากพบความจริง พอดั้นต้นมาถึงวัดได้ เป็นเวลาเกือบสามโมงเย็นแล้ว ถามเด็กถึงหลวงพ่อ เด็กชี้ทางให้มา ท่านอยู่ที่ศาลานวราชกำลังรับแขก มีรองเท้ามากมายที่บันได ดิฉันเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับสามีในสภาพที่รุงรัง

ขอให้หลวงพ่อกรุณายกโทษให้ลูกด้วย ขอขอบพระคุณหลวงพ่อที่ต้องทนต่อสังขารที่ไม่ดี เพื่อจะเป็นยานพาหนะพาทุกคนขึ้นนิพพาน ลูกซึ้งในน้ำใจหลวงพ่อมาก

ll กลับสู่สารบัญ

---

65

กราบเท้าหลวงพ่อ

ประเสริฐ นิมมลกุล

.....ลูกขอบารมี องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่องค์ปฐมถึงองค์ปัจจุบัน และหลวงพ่อได้โปรดอดโทษแก่ลูก นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน หากลูกได้ล่วงเกินต่อพระรัตนตรัยและหลวงพ่อด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ด้วยเจตนาก็ดี มิได้เจตนาก็ดี รู้เท่าถึงการณ์ก็ดี รู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี ตั้งแต่ชาติต้นจนถึงชาติปัจจุบัน

...ผมได้ฟังเทปจากลุงข้างห้องแล้วก็มากราบหลวงพ่อประมาณ ปี 2522 หลวงพ่อท่านมีความรักความเมตตา และสงเคราะห์ทุกคนที่มากราบท่าน และทำบุญกับท่านรวมทั้งผมด้วย ผมและเพื่อนมีความข้องใจและไม่เข้าใจในธรรมะบางประการ หลวงพ่อท่านจะพูดออกมา โดยที่ไม่ได้ถามท่านเลย ผมมาที่ซอยสายลมใหม่ๆ ได้ฟังรุ่นพี่ๆ เขาคุยว่าไปพระจุฬามณี

หลวงพ่อท่านไม่ใช่พระธรรมดา ท่านเป็นพระที่น่าเคารพมากๆ สำหรับผม ผมขอกราบเท้าหลวงพ่อท่าน และขอเทิดทูนท่านไว้เหนือศีรษะอยู่ตลอดเวลา สุดที่จะพรรณนาคุณความดีของท่านได้ ลูกขอบารมีพระรัตนตรัย พรหม เทวดาทั้งหมด ได้โปรดมารักษาสุขภาพและขันธ์ห้าของหลวงพ่อของลูก ให้มีสุขภาพสมบูรณ์ แข็งแรงปราศจากโรคภัย พ้นจากการเจ็บไข้ได้ป่วยทั้งหลายทั้งปวง

ll กลับสู่สารบัญ

---

66

ประทับใจในความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาก

สาคร แสงงาม

....เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม ปี 2524 ดิฉันได้อ่านหนังสือ คนพ้นโลก ได้เห็นรูปหลวงพ่อ อ่านข้อความว่า หลวงพ่ออธิษฐานว่า ลูกของท่านอยู่ที่ไหน ให้ทราบกัน หลวงพ่อจะนิพพานชาตินี้ พออ่านหนังสือจบ ดิฉันก็อยากไปหาหลวงพ่อ ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักวัดท่าซุงเลย ชวนสามี เขาก็ไม่ไปด้วย แม่ของดิฉันให้เงิน 200 บาท ดิฉันก็ไปเลย และไปคนเดียว

...ไม่รู้จัก ก็ไปถามเขาว่า วัดท่าซุงอยู่ที่ไหน เขาก็บอกว่าพอถึงมโนรมย์ ก็ข้ามโป๊ะแล้วก็ขึ้นรถสองแถวไป เดี๋ยวก็ถึง พอไปถึงที่วัด เดินเข้าไปที่หอนาฬิกา ยืนเก้ๆ กังๆ อยู่ ไม่รู้จะไปทางไหน เพราะมองไม่เห็นใคร เดินเข้าไปที่ศาลานวราช เห็นรองเท้าวางอยู่ ก็ตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปข้างใน เห็นแม่ชีก็เข้าไป กราบแม่ชี

.....ข้าพเจ้าอุปสมบทที่วัดสระเกศ โดยสมเด็จพระสังฆราช (อยู่ ญาโณทัยมหาเถระ) วัดสระเกศเป็นพระอุปัชฌาย์ พระอริยมุนี วัดจักวรรดิ์ราชาวาส กับพระครูสุวรรณบรรพตพิทักษ์ (ทิม) เป็นคู่สวด โดยจำพรรษาอยู่ที่คณะ 11 ซึ่งพระครูสุวรรณบรรพตพิทักษ์เป็นเจ้าคณะ ในระหว่างที่จำพรรษาอยู่นั้น ข้าพเจ้าได้ศึกษาทางวิปัสสนาธุระ โดยขึ้นไปบำเพ็ญกรรมฐานบนภูเขาทอง

...ท่านพระครูสุวรรณบรรพตฯ เห็นข้าพเจ้าสนใจในทางอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ จึงแนะนำว่า ท่านเป็นเพื่อนกับหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ให้ข้าพเจ้าไปหาเถิด โดยบอกกับหลวงพ่อปานว่าท่านพระครูสุวรรณบรรพตฯ แนะนำไป ก็จะได้เรียนวิชาสมประสงค์ ข้าพเจ้าบวชได้ 4 เดือน ออกพรรษาแล้วก็สึก เพราะเป็นข้าราชการครู ลาเขามาบวชแค่ 3 เดือน ที่เกินไปหนึ่งเดือน ถูกตัดเงินเดือนไปหนึ่งวัน

...ครั้นสึกแล้ว ข้าพเจ้าก็เดินทางขึ้นไปอยุธยาฯ ว่าจ้างเรือไปส่งวัดบางนมโค แต่ระยะนั้นหลวงพ่อปานไม่อยู่ ดูเหมือนท่านไปสร้างวัดอะไรอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง จนกระทั่งต่อมาท่านมรณภาพ ข้าพเจ้าก็ไม่ได้พบท่าน แต่เมื่อไม่ได้พบท่าน ในเวลามีชีวิตอยู่ ข้าพเจ้าก็ขอติดต่อทางวิญญาณ โดยกราบไหว้ ขอเลขท้ายสลากกินแบ่งจากท่าน นั่งภาวนาเพียงครั้งเดียว ก็ปรากฏเลขออกมา โดยเห็นในนิมิต

.....เมื่อประมาณปี 2522 หรือปี 2523 ข้าพเจ้าจำไม่ได้ว่าเป็นปีไหนแน่ แต่เป็นสองปีนี้แน่นอน ข้าพเจ้าได้รับหนังสือจากคนข้างบ้านได้เอาหนังสือธรรมะหลายเล่มมาให้ข้าพเจ้าได้อ่าน ในจำนวนหนังสือหลายเล่มนั้น ได้มีหนังสือประวัติหลวงพ่อปาน และเรื่องจริงอิงนิทานเล่มหนึ่ง รวมอยู่ด้วยหนังสือทั้งสองเล่มนี้ ไม่มีปกเหลืออยู่เลย เพราะขาดหายไปหมดทั้งสองเล่ม

.....พระเดชพระคุณ พระทูลกระหม่อมจอมใจ พระผู้ดับไฟนรกของลูก เมื่อ 23 เมษายน 2533 ลูกได้สดับว่า พระองค์คือดวงประทีปของโลก ลูกเหมือนคนตาบอดที่มองเห็นแสงสว่าง เหมือนคนหูหนวกที่ได้ยินเสียงแห่งความเป็นทิพย์ หลวงพ่อคือผู้ปลดเครื่องจองจำของลูก ทำให้ลูกมีดวงตาเห็นธรรม หลวงพ่อเมตตาลูก

...ขณะนั้นยังมิทันได้พบหน้า (2523) หลวงพ่อก็เขียนจดหมายถึงลูก โทรเลขปลอบขวัญลูก เรียกลูกว่า “ลูกรัก” จดหมายและโทรเลข ลูกยังเก็บไว้เป็นมิ่งขวัญชีวิตตราบทุกวันนี้ ต้นสิงหาคม 2525 ลูกมีโอกาสได้มาฝึกมโนมยิทธิที่วัดของเรา (ท่าซุง) จากนั้นก็เที่ยวมาวัดเป็นว่าเล่น มีโอกาสได้เฝ้าพระองค์ที่ 10 รุ่งเช้า 29 มีนาคม 2528 หลวงพ่อเมตตาคุยกับลูกถึงพระองค์ที่ 10

...กระแสอมตะแห่งธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จากพระปัญญา พระบารมี องค์หลวงพ่อได้หล่อเลี้ยงดวงจิตสัตว์โลก รวมทั้งลูกเอง ดุจน้ำนมแห่งสวรรค์ ดุจธารทิพย์ ธารธรรมนั้น ได้ชูชุบชีวิตของลูกให้เติบใหญ่ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา ลูกพอจะรู้ ก. ข. ก.กา เหมือนเด็กที่ต้องฝึกปรือในวัยศึกษา ประหนึ่งว่า หลวงพ่อได้นำลูกไปฝากครูบาอาจารย์เพื่อให้การศึกษาต่อไป

.....ผมได้มีโอกาสมากราบและฟังธรรมจากหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ในราวปี พ.ศ.2525 โดยการแนะนำจากพระองค์หนึ่ง ซึ่งเคยเป็นเพื่อนกันมา ท่านบอกว่าท่านได้พบพระดีองค์หนึ่ง เป็นพระกรรมฐานชื่อหลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร หลวงพ่อสอนธรรมะ ซึ่งถ้าได้ไปฟังแล้ว จะเข้าใจง่าย และมีการฝึกมโนมยิทธิ (มีฤทธิ์ทางใจ) สามารถฝึกจิตให้สามารถรู้เห็นนรก – สวรรค์ – พรหม – นิพพานได้ เมื่อผมได้รับฟังก็บังเกิดความสนใจทันที เนื่องจากชอบในทางมีฤทธิ์อยู่แล้ว

...เมื่อมีโอกาส หลวงพ่อเดินทางมาสอนกรรมฐานที่บ้านซอยสายลม ผมจึงเดินทางมากราบและฟังธรรมจากหลวงพ่อ เมื่อผมได้ฟังธรรมะจากหลวงพ่อแล้ว รู้สึกมีความประทับใจและศรัทธาในองค์หลวงพ่ออย่างยิ่ง เนื่องจากธรรมะที่หลวงพ่อสอนฟังแล้วเข้าใจง่าย จากความตอนหนึ่งที่หลวงพ่อเทศน์สอนการปฏิบัติ ในทาน ศีล ภาวนา หรือ ศีล – สมาธิ – ปัญญา คือ

อันพระคุณของหลวงพ่อนั้นหาที่สุดมิได้ ที่องค์ท่านได้กรุณา สงเคราะห์ลูกหลานให้เห็นภัยในวัฏฏะ มีพระนิพพานเป็นที่มุ่งหมาย ซึ่งสำหรับผมคิดว่า จะไม่ยอมมาเกิดอีกแล้ว เพราะมันมีแต่ความทุกข์ สวรรค์ พรหม ก็ไม่ต้องการ เพราะมีสุขไม่จริง ผมต้องการจุดเดียวคือพระนิพพาน

ll กลับสู่สารบัญ

---

71

ความประทับใจที่ได้รับจากองค์หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สุวลี หอมจันทร์

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเหล่านี้ คือประสบการณ์อันมีค่ามหาศาลที่อ้อได้รับจากหลวงพ่อ ซึ่งไม่ใช่เพียงเท่านี้ ยังมีอีกมาก เล่าไปตลอดชีวิตก็คงจบยาก สำหรับชีวิตในชาติสุดท้ายนี้ อ้อขอตั้งสัตยาธิษฐานว่า ขอปฏิบัติตามธรรมะที่องค์หลวงพ่อนำมาสอน ขอทำบุญทุกอย่างเพื่อเป็นกำลังให้เกิดปัญญา ที่จะสามารถตัดกิเลส เป็นสมุจเฉทประหาน เข้าถึงพระนิพพานตามองค์หลวงพ่อในชาติปัจจุบันนี้

ll กลับสู่สารบัญ

---

72

ลูกศิษย์บันทึก

สัตวแพทย์สมพงษ์ นิยมสรวญ

.....ข้าพเจ้า มีโอกาสดีที่ได้เข้ามาศึกษาธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยมีหลวงพ่อพระราชพรหมยาน พุทธศรัทธาท่าลาน นำโดยคุณชนะ ศิริไพโรจน์ ภายหลังจากมาวัดหลวงพ่อ 2 – 3 ครั้ง ได้อ่านหนังสือธัมมวิโมกข์ที่หลวงพ่อเขียนไว้ ต่างๆ หลายเรื่อง อ่านเข้าใจง่าย และสามารถนำเอาไปปฏิบัติกับชีวิตประจำวันของเราได้ หลวงพ่อรู้วิธีทำของยากให้เข้าใจได้ง่าย จนเป็นเหตุให้ข้าพเจ้าซาบซึ้งในรสพระธรรมตลอดมา

...มาวัดทุกๆ ครั้งจะถวายสังฆทานกับหลวงพ่อ เสร็จแล้วจะมานั่งคอยฟังคำสอนของท่าน ท่านจะมองมาหาลูกๆ และพูดสอนตรงกับปัญหาที่ข้าพเจ้ากำลังประสบอยู่ทุกๆ ครั้ง คล้ายๆ กับหลวงพ่อรู้ปัญหาของข้าพเจ้าทุกๆ เรื่อง การปฏิบัติตามหลวงพ่อ ทำให้ข้าพเจ้างดสุราตั้งแต่นั้นมา และเป็นเหตุให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้นเรื่อยๆ เงินทองก็มีใช้มากไม่ขาดมือ

..... เรื่องราวที่ได้เขียนมาในเรื่องนี้ เป็นประสบการณ์ที่ข้าพเจ้าได้รับจากหลวงพ่อ (พระราชพรหมยาน) วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี ข้าพเจ้าได้ทราบนามและเรื่องราวของหลวงพ่อ ตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ.2516 โดยทราบจากผู้ปฏิบัติธรรมมาเล่าให้ฟัง ในขณะนั้นข้าพเจ้าเพิ่งจบจากต่างประเทศมาใหม่ และเหตุการณ์บ้านเมืองกำลังวุ่นวาย ข้าพเจ้าก็สอนหนังสือไปตามปกติ

จึงเริ่มเข้าสู่พุทธศาสนาดังเช่นตัวดิฉันเอง เพราะสำหรับคนหลายคน ที่ถ้ารอ ก็อาจจะสายเกินไปสำหรับชาตินี้ ท้ายสุดนี้ ดิฉันขอกราบพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน พระสงฆ์ทุกรูป และท่านแม่ชีทุกองค์ ตลอดจนคุณครูผู้ฝึกมโนมยิทธิแก่ดิฉันและครอบครัว และการให้ที่พักอาศัยขณะที่มาปฏิบัติธรรมที่วัดท่าซุง ซึ่งได้รับความเมตตาและรู้สึกอบอุ่นเป็นกันเองมาก ถ้าจะไปค้างปฏิบัติธรรมที่วัด จะต้องนึกถึงวัดท่าซุงที่จังหวัดอุทัยธานีก่อนเสมอ

ll กลับสู่สารบัญ

---

74

มรรคผล นิพพาน ไม่พ้นสมัย

สมาน แสนุวงศ์

....พระธรรมคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นนิยยานิกธรรม ที่ควรน้อมนำมาประพฤติปฏิบัติ เพราะยังผู้ปฏิบัติให้พ้นทุกข์ถึงซึ่งสันติสุขได้โดยแท้จริง
...* เป็นเอหิปัสสโกที่บุคคลผู้ประพฤติปฏิบัติแล้ว สามารถแนะนำให้ผู้อื่นเข้ามาปฏิบัติจนประสบผลสำเร็จได้เช่นกัน
...* เป็นอกาลิโก คือไม่เสื่อมสลายไปกับกาลเวลาที่ล่วงพ้นผ่านไปตามธรรมชาติ คือทันสมัยอยู่ตลอดเวลา
...* เป็นโอปนยิโก ที่ทุกคนควรปฏิบัติให้เกิดขึ้นแก่ตน และเป็นสิ่งสามารถพิสูจน์ยืนยันได้จากผลแห่งการประพฤติปฏิบัตินั้น

...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน เป็นพระสงฆ์สาวกของสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เพียบพร้อมไปด้วยสุปฏิบัติ เป็นที่น่าเลื่อมใส น่าเคารพสักการบูชา

ทั้งนี้เนื่องจากบารมีของหลวงพ่อ จึงเป็นการลบล้างคำพูดของคนสมัยใหม่ว่า มรรคผล นิพพาน เป็นของพ้นสมัย ขอให้ปฏิบัติให้จริงอย่างหลวงพ่อสอน แล้วจะทราบเอง

ll กลับสู่สารบัญ

---

75

โทสะจริต ไงลูก

วราห์ (หมู) ศุกรนันท์

.....เมื่อต้นปี 2526 ข้าพเจ้าได้พบภาพหลวงพ่อในหนังสือโลกทิพย์ ข้าพเจ้าตื่นเต้นดีใจ รู้สึกรักหลวงพ่อขึ้นมาจับใจ และเมื่ออ่านพบว่า วัดหลวงพ่ออยู่ จ.อุทัยธานี ก็ร้องไห้ขึ้นมาทันที เพราะเกรงว่าชาตินี้คงไม่ได้พบหลวงพ่อแน่ๆ เนื่องจากทางบ้านไม่เคยให้ไปไหน เพื่อนๆ ก็ไม่มีใครสนใจทางด้านนี้เลย อีก 2 เดือนต่อมา ข้าพเจ้าได้งานสอนหนังสือที่โรงเรียนพาณิชย์แห่งหนึ่ง ได้รู้จักพี่สุนันทา เป็นอาจารย์อยู่ที่นั่น

...บนโต๊ะทำงานของพี่เขามีรูปหลวงพ่อตั้งอยู่ รู้สึกดีใจจริงๆ จึงได้คุยกัน และได้ไปกราบหลวงพ่อที่วัดเป็นครั้งแรก และที่ซอยสายลมทุกๆ ต้นเดือน หลวงพ่อเมตตามาก ยังได้ตั้งชื่อเล่นให้ข้าพเจ้า จึงใช้ชื่อนี้เป็นสิริมงคล อีก 1 ปีข้าพเจ้าได้งานใหม่ ด้วยอำนาจพุทธบารมี และหลวงพ่อ ท่านแม่ศรีช่วย แต่งานที่ข้าพเจ้าได้ทำ ก็เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ของคนที่นั่นว่า เข้ามาได้อย่างไร ไม่รู้จักใครเลย ขี้เหร่อีกต่างหาก

.....ประวัติชีวิตของผมในตอนต้น ก่อนที่ผมจะมาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อวัดท่าซุง ผมเองได้เคยคัดค้านคำสั่งสอนของหลวงพ่อมาก่อน เพราะผมไม่เคยเชื่อว่า ระยะเวลาเพียง 2 – 3 ชั่วโมงจะมีการพาผู้อื่นไปท่องเที่ยวและดูนรก – สวรรค์ได้ ผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องการสะกดจิตกันมากกว่า ขนาดพระที่อื่นๆ ก็บวชกันมานานแล้วราว 10 – 20 ปี พระบางท่านก็ยังไม่เคยเห็นอะไรกันเลย

...ทั้งๆ ที่พระท่านก็ตั้งใจปฏิบัติกันดีมาตลอด ซึ่งผมเองเคยปฏิบัติโดยใช้สติปัฎฐาน 4 มาก่อน วิธีนี้เขาปฏิเสธนิมิต เพราะนิมิตทำให้คนหลงตัวเอง และก็ทำให้นักปฏิบัติเป็นบ้ากันมาแล้วจำนวนมาก ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ทางที่ดีควรใช้สติปัฏฐานจะดีกว่า เพราะเป็นทางสายเอก ที่พระอริยเจ้าทั้งหลายปฏิบัติแล้วพ้นทุกข์จริง และผมก็เชื่อคำสอนในสติปัฏฐานมาโดยตลอด

...ในปี 2514 ผมได้มาเป็นทหารอยู่ที่กองเรือนจำ มทบ.11 เป็นอยู่ 2 ปี ก็ปลดจากทหารเกณฑ์ ต่อจากนั้นผมก็ได้สมัครต่อเป็นข้าราชการทหารตำแหน่งผู้คุม อยู่ในกองเรือนจำฯ ในช่วงนี้ผมเป็นคนเลวมาก แม้แต่ศีลผมยังไม่เคยรักษาเลย ต่อมาปี 2520 แม่ต้องการให้ผมบวช แต่ผมยังไม่อยากบวช จึงขอผลัดกับแม่ว่า ตอนนี้ผมยังมีงานมาก ไว้ปีหน้าค่อยบวช

...ลูกรู้จักหลวงพ่อครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.2523 โดยการแนะนำจากคุณอุดม เพ่งพินิจ (เดี๋ยวนี้เป็นหัวหน้าการประถมศึกษา) การไปครั้งนั้นไม่พบหลวงพ่อ เพราะท่านขึ้นเหนือ แต่ก็ไปเช่าหนังสือมาอ่านหลายเล่ม เล่มแรกที่ลูกเริ่มอ่านคือ ประวัติหลวงพ่อปาน ก็รู้สึกชอบมาก ทำอย่างไรหนอ ลูกจะได้เจอหลวงพ่อ

...ต่อมา มีการเป่ายันต์เกราะเพชร ลูกก็ได้พาลูกสาวคนเล็กไปด้วย เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2533 ลุกสาวคนเล็กนั่งเล่นอยู่หน้าบ้านเพลินอยู่ ก็พอดีตำรวจข้างบ้านขับรถปิคอัพ ถอยหลังมาไม่ได้ดูท้าย ก็เลยเหยียบขาทั้งสองข้างเสียงดัง เพื่อนข้างบ้านก็วิ่งมาดูว่าจะเอาไปหาหมอ แกบอกว่าไม่เป็นอะไร ลุกขึ้นได้ เพียงแต่เคล็ดและใช้ยานวดไม่นานก็หาย

ลูกเป็นผู้ที่โชคดี ที่เอาใจจับหลวงพ่อเป็นที่พึ่งทางใจ เสมือนต้นไม้ใหญ่ที่ร่มรื่น ขอให้หลวงพ่อมีร่างกายสังขารแข็งแรง เป็นร่มโพธิ์เงินโพธิ์ทอง ส่องแสงธรรมนำจิตสู่ลูกหลาน และขอให้ลูกถึง ซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้เถิด

ll กลับสู่สารบัญ

---

78

ชอบฟังธรรมะ

ฉวีวรรณ บุศยานนท์

...ดิฉันเกิดที่ประเทศจีน และมาอยู่เมืองไทยเมื่ออายุ 22 ปี ดิฉันไม่เคยเรียนภาษาไทยเลย จึงอ่านหนังสือไทยไม่ออก ก่อนพบหลวงพ่อ ดิฉันได้ฟังธรรมะต่างๆ จากรายการวิทยุมามาก เมื่อได้ยินทางวิทยุประกาศว่า ที่ไหนหรือวัดไหนจะมีงานการกุศล ก็มักจะตามไปทำบุญตามที่ที่เขาประกาศ เช่นดิฉันเคยไปหาพระอาจารย์ประเสริฐ ที่วัดพระเชตุพนฯ (วัดโพธิ์)

...นอกจากนี้ ก็เคยไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดบางปลาหมอ จ.สุพรรณบุรี ต่อมา ได้ติดตามพระอาจารย์ประเสริฐ (วัดโพธิ์) ไปทำบุญที่ประเทศศรีลังกา พออีก 2 – 3 ปีต่อมา ก็ไปที่วัดมหาธาตุ ไปพบคนที่นั่น ก็คุยกันถูกคอ พอดีเขารู้จักหลวงพ่อพระราชพรหมยานด้วย เขาพาไปหาคุณต๋อย แล้วก็ชวนกันมาหาหลวงพ่อที่วัดท่าซุง ในปี พ.ศ.2527

...เมื่อข้าพเจ้า พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อในญาณก่อนบวช ในระหว่างนั้นเป็นปลายปี พ.ศ.2526 ข้าพเจ้าเริ่มปฏิบัติมาตั้งแต่ พ.ศ.2515 เป็นจุดเริ่มต้น ข้าพเจ้าใช้พุทโธเป็นองค์ภาวนาตลอดมา เพราะเห็นทุกข์ของการเกิด จึงรักการปฏิบัติมาก ชีวิตมีแต่ความผิดหวัง แม้แต่การงาน มีเงินมากก็ถูกปล้น ต้องพาลูกหนี เพราะโจรจะจับเรียกค่าไถ่

...ไม่มีเงินเลยก็เป็นทุกข์ ไม่มีจะซื้อหาสิ่งของ เบื่อชะตาชีวิตเป็นเช่นนี้ จึงทำให้หันหน้าเข้าพึ่งพระธรรมคำสอน ในระยะแรกๆ จิตใจก็ยังไม่ค่อยสงบเท่าไรนัก บางครั้งก็เกิดฟุ้งขึ้นมา ครั้นอยู่มาวันหนึ่ง ได้ฝันเห็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่มาก หน้าตักประมาณมิได้ ลอยอยู่ในอากาศ ท่านสวยงามผ่องใส ท่านหันหน้าขึ้นไปทางทิศเหนือ ส่วนข้าพเจ้ายืนอยู่ด้านทิศตะวันตก

...พระพุทธรูปท่านได้พูดกับข้าพเจ้าขึ้นว่า เธอจงเดินทางไปสู่ทิศนี้นะ ท่านพูดแล้วพร้อมกับชี้มือไปทางทิศตะวันออก และท่านพูดต่อไปว่า ทางนี้เป็นทางสงบราบรื่น ข้าพเจ้ารับคำพร้อมกับยกมือไหว้ท่านด้วยใจเคารพ พอท่านพูดเสร็จท่านก็หายวับไปเลย ข้าพเจ้าตกใจตื่นขึ้นใจเต้นแรง ใคร่ครวญความฝันดูว่า ฝันดีฝันร้ายประการใด และพระพุทธรูปใหญ่มากองค์นี้ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

...ผลที่สุด สัตว์ก็จะพากันมากินเนื้อหนอนก็มาไชกินจนเนื้อหมด เหลือแต่กระดูก ตาก็โบ๋ เมื่อจบท่านอนตะแคงขวา แล้วก็เปลี่ยนไปนอนตะแคงซ้าย พอพิจารณาหมดชุดแล้ว ก็เปลี่ยนเป็นนอนหงายตายดูบ้าง ท่านอนท่านี้ มันจะเป็นอย่างไร เมื่อนอนหงาย จบทำพิจารณาแล้ว ทีนี้ลองนอนคว่ำหน้าตายดูบ้าง พิจารณาจนครบแล้วก็ลุกขึ้นเดินยืนนั่ง วันนี้พิจารณามากมายกว่าทุกวัน คือไปทำตามเรื่องตามราวจะนึกว่าอะไรก็เก็บเอาทำ

...พอนั่งหลับตาพุทโธไปไม่นาน เกิดสว่างจ้ามากมาย ไม่เคยเห็นแสงอะไรถึงปานนั้น แสงนั้นท่วมท้นเกือบจรดท้องฟ้า แสงรัศมีนั้นก็มาสว่างอยู่จุดตรงหน้าของข้าพเจ้าแห่งเดียว รัศมีได้พุ่งแสงมาถึงตัวข้าพเจ้าด้วยแลดูอร่ามทั่วไป ตัวข้าพเจ้าก็มีแสงรัศมีมองดูไปจุดที่อยู่ข้างหน้า ก็มีรัศมีแลดูท้องฟ้าอร่ามรุ่งเรืองไปด้วยรัศมี เมื่อข้าพเจ้าได้เห็นเช่นนั้น ข้าพเจ้าตกใจกลัวจนตัวสั่นจึงพูดไปที่แสงรัศมีนั้นว่า ฉันกลัวแล้ว อย่าทำอันตรายฉันเลย ฉันกลัวท่านแล้ว

...ครั้นอยู่ต่อมา ก็มีญาติโยมพากันมารักษาศีลกันหลายคน แต่ว่าโยมรักษาศีลเล่าให้แม่ชีฟังว่า ก่อนๆ นี้ มาทำบุญกันแล้วก็พากันกลับบ้านหมด ไม่มีใครอยู่วัดรักษาอุโบสถกันหรอก โยมคนหนึ่งพูดว่า ดีแล้วที่คุณแม่มาอยู่ พลอยให้พวกฉันได้รักษาศีลอุโบสถไปด้วย ครั้นอยู่มาอีกประมาณหนึ่งอาทิตย์ มีโยมผู้ชายท่านหนึ่ง เวลาบ่ายได้ขึ้นบันไดเข้าขอพบกับแม่ชี คุณโยมได้แนะนำตัวเองให้แม่ชีทราบว่า

...เขาคือ คุณวิรัช มั่งเรืองสกุล เคยรับราชการตำรวจด่านศุลกากร ตอนนี้ผมป่วยจึงได้ลาออกหน้าที่แล้ว บ้านผมอยู่ไม่ห่างกับวัดเท่าไร พูดแล้วพร้อมกับชี้มือให้ดูบ้านเข้า ผมมาวัดนี้ ผมได้ทราบข่าวจากพระในวัดบอกผมว่า แม่ชีแนะนำทำสมาธิกรรมฐานได้ ผมฟังแล้ว ผมสนใจเรื่องนี้มานานแล้ว ผมจึงได้ขับรถมาหาแม่ชี ผมอยากเรียนรู้เรื่องการปฏิบัติ แม่ชีมีอะไรพอที่จะแนะนำผม แล้วช่วยแนะนำในหลักปฏิบัติให้ผมด้วยครับ