...ช่วงเดือนกันยายน 2559 ที่ผ่านนี้ มีสมาชิกแจ้งข่าวเรื่อง "พิธีการปล่อยนก" หรือ "ปฏิทินการปล่อยนก" เพื่อเป็นการสะเดาะเคราะห์ตัวเอง โดยอ้างว่าเป็น "ตำราหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค"

ด้วยเหตุนี้ จึงมีความกังขาระหว่างลูกศิษย์หลวงพ่อฯ ด้วยกัน เพราะไม่แน่ใจว่าเป็นไปได้แค่ไหน เนื่องจากยังไม่เคยเห็นวัดท่าซุงเผยแพร่ตำรานี้มาก่อน

ในฐานะที่เป็นวัดของครูบาอาจารย์ หากมีตำราพิเศษอะไรก็ต้องรู้กันไปทั่ว โดยเฉพาะคนที่เคยทันหลวงพ่อก็บอกว่า ยังไม่เคยทราบพิธีนี้มาก่อนเลย

...แต่อย่างไรก็ตามเว็บวัดท่าซุงเป็นเพียงส่วนกลางเท่านั้น ขอทำหน้าที่แค่เป็นสื่อนำข้อเท็จจริงมาเล่าสู่กันฟัง ผิดถูกอย่างไร จะมาว่ามาตำหนิกันไม่ได้

เพราะข้อมูลเหล่านี้เผยแพร่เป็นหลักฐาน ทั้งหนังสือและสื่อออนไลน์มานานหลายปีแล้ว ท่านผู้อ่านสามารถพิสูจน์ได้ด้วยตัวเอง ว่าพอจะเชื่อถือแล้วนำไปปฏิบัติได้แค่ไหน

ถ้ายังงั้นเรื่องราวจะเป็นอย่างไร ก็ขอเชิญท่านผู้อ่านติดตามต้นแบบฉบับก่อน คือตำราของหลวงพ่อวัดท่าซุง เพราะถ้าเป็นพิธีสืบเนื่องมาจากหลวงปู่ปาน ผู้เป็นครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อ ท่านก็จะต้องนำมาถ่ายทอดให้พวกเรารับทราบแล้ว

...ลองอ่านคำถาม - คำตอบดูก่อนนะ อย่าเพิ่งวิพากย์วิจารณ์ อ่านลงไปให้ครบถ้วนจนหมดข้อความ แล้วก็พิจารณาด้วยปัญญาของท่าน และไม่ควรตำหนิท่านผู้หนึ่งผู้ใด

ควรนำไปเทียบเคียงกับหลักปฏิปทาหรือพิธีกรรมใดๆ ของท่านที่ผ่านมาว่า พอจะเป็นไปได้แค่ไหน เรื่องนี้จึงขอให้คิดว่าเป็นธรรมดาของโลก

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาแล้วก็ย่อมเสื่อมลง ผลที่สุดก็ผุพังไปเป็นธรรมดาก็แล้วกันนะครับ..สาธุ

การปล่อยสัตว์

ผู้ถาม – หลวงพ่อเจ้าขา ดิฉันได้ยินมาว่าอย่างนี้ ว่าการปล่อยเต่าอายุจะยืน ปล่อยปลาเป็นการต่ออายุ ปล่อยนกเป็นการสะเดาเคราะห์ มีท่านหนึ่งเขามาบอกว่า

ชีวิตเราต้องหม่นหมองเพราะผัวระยำบ้าง เพราะเมียระเยมบ้าง เขาว่าต้องปล่อยหอยขม ชีวิตจะสดชื่น ความขมจะหมดไป ไม่ทราบว่าการปล่อยหอยขมนี่ ความขมจะหายไปและอายุจะเป็นประการใดเจ้าคะ "

หลวงพ่อ - เอาอย่างนี้นะ จะเล่านิทานให้ฟัง ตามพระสูตร ใช่ไหม.. ก็ไปนั่งอยู่ที่ใกล้ข้างหน้าพระจุฬามณี

พอพระศรีอาริย์มา เทวดากลุ่มหนึ่ง นางฟ้ากลุ่มหนึ่ง นุ่งชุดสีแดง กลุ่มหนึ่งนุ่งชุดสีเขียว กลุ่มหนึ่งนุ่งชุดสีเหลือง กลุ่มหนึ่งนุ่งชุดสีขาว เป็น ๔ กลุ่ม ก็เลยถามพระศรีอาริย์ว่า

บริวารของท่านทำไมแต่งตัวไม่เสมอกัน ท่านเป็นพระโพธิสัตว์ขนาดหนัก จะเป็นพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว ท่านบอกว่า เป็นเรื่องของเขา

ในสมัยที่เขาเป็นมนุษย์เขานิยมสีแดง เขาก็ต้องมีเครื่องทิพย์เป็นพื้นสีแดง นิยมสีเขียว พื้นสีเขียว ทีนี้ถ้าปล่อยหอยขมนะ ชาติหน้าจะขื่นขมใหญ่..." (หัวเราะ)

ผู้ถาม – อ๋อ...ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น"

หลวงพ่อ - ใช่ ๆๆ"

เด็กเป็นโรคประหลาด

ผู้ถาม – กราบเท้าหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง เมื่อเดือนที่แล้วปรากฏว่ามีเด็กหญิงคนหนึ่ง ป่วยแบบประเภทที่เรียกว่าประหลาด

คือไปหาหมอโรงพยาบาลไม่บอกอาการ เอ็กซเรย์ก็แล้ว ตรวจก็แล้ว ปรากฏว่าไม่มีโรคอะไรเลย แต่จริง ๆ แล้วเด็กเจ็บที่หัวใจเป็นอย่างมาก

ก่อนที่เด็กจะเจ็บนี้ ปรากฏว่ามีผู้ชายสองคน แต่งตัวมีเครื่องประดับมาไล่จับเด็กผู้หญิงคนนี้ บอกให้ใส่เครื่องประดับซะ จะได้กลับไปที่เดิม แต่ว่าไม่ยอมอยากกลับ อยากจะอยู่ที่นี่ต่อไป

สองเทวดาโมโหมากบอกว่าแล้วค่อยดูกันว่าใครจะแน่กว่ากัน ก็ปรากฏว่าตั้งแต่นั้นมา เด็กก็เลยเจ็บป่วยรักษาไม่หายแก้ไม่ตก หลวงพ่อขอรับ มีทางเมตตาที่จะแนะนำแก้ไขได้บ้างหรือไม่ขอรับ "

หลวงพ่อ - ไม่ยากหรอก"
ผู้ถาม – วัดนี้ไม่เคยมีอะไรยากเลยนะ"

หลวงพ่อ - ก็สบายไม่มีปัญหา... (หัวเราะ) วัดก็ไม่ยาก เท่าที่พูดมานี่น่ะ มองเห็นนก มองเห็นไก่ มองเห็นปลา ให้ปล่อยนก ปล่อยปลา ปล่อยไก่

ไม่จำกัดตัวนะ อย่างละตัวก็ได้ ใช้ได้ แล้วก็บอกว่า ขออยู่ต่อจนกว่าจะครบอายุขัย นั่นแหละเขาเป็นเจ้าของเก่า"

การปล่อยนก เราจะได้บุญไหม

ผู้ถาม - หลวงพ่อคะ ถ้าหากเราจะทำบุญด้วยการปล่อยนก เราจะได้บุญไหมคะ..?

หลวงพ่อ : ได้

ผู้ถาม - ทีนี้มาคิดดูอีกที ถ้าเราไปซื้อมาปล่อยบ่อยๆ เขาก็จะไปจับนกมาอีก อย่างนี้เรียกว่าเป็นความผิดหรือเปล่าคะ ?

หลวงพ่อ : ความคิดนี่ไม่ผิด แต่ว่าขาดดีไปนิด ถ้าเราซื้อมาปล่อยมันก็ไม่ตาย ถ้าเราไม่ซื้อมาปล่อยเขาอาจจับมาแกงก็ได้

นกตัวนั้นถึงแม้ว่าเขาจะไม่ฆ่าให้ตายแต่ก็เสียอิสรภาพ ถ้าเราปล่อยไปนกตัวนั้นก็พ้นจากการถูกขัง และเขาถือเป็นการให้อภัยแก่ชีวิตสัตว์เหมือนกัน

ผู้ถาม - จะไม่เป็นการส่งเสริมให้คนนั้นเขาทำบาปหรือคะ ?

หลวงพ่อ : จะไปส่งเสริมเขายังไง ถ้าเราไม่ซื้อก็ไม่เสียหายอะไร ถ้านกตัวนั้นอยู่นานๆ น่ากลัวตาคนนั้นแกแกงนะ หรือแกจะปล่อย ดีละ... ไม่มีใครซื้อ ฉันปล่อยเองก็ได้ ปล่อยลงท้องไปเลย..

ผู้ถาม - (หัวเราะ)
หลวงพ่อ : ว่าไง..จะปล่อยหรือไม่ปล่อย

โยมยิ้มไม่ตอบ หลวงพ่อจึงสรุปว่า

หลวงพ่อ : การปล่อยนกมันก็มีเมตตาส่วนหนึ่ง มันมีโอกาสให้นกเป็นอิสรภาพ นกไม่ถูกขัง และเงินที่ให้ไปเขาก็ได้เลี้ยงชีวิต เป็นอันว่าเราได้ ๒ ทาง เสียสตางค์ ๑ บาท ได้ ๒ ส่วน ดีไหม..

......ถ้าคิดว่าเราปล่อยนกอย่างเดียวเป็นการให้อภัยแก่นกเป็นเมตตาบารมี ถ้าเราซื้อนกปล่อย นกก็ไม่ถูกขัง ถึงแม้ว่ามันจะไม่ตาย แต่ก็ลำบากต้องพลัดพ่อพลัดแม่ใช่ไหม

ถ้าเราซื้อคนที่ขายเขาก็ได้เงินไปใช้ให้เป็นประโยชน์ ก็เอาทั้ง ๒ ทางเลย ถือเป็นการให้ทานไป

อุปฆาตกรรม

ผู้ถาม – " หลวงพ่อคะ อุปฆาตกรรม หมายความว่าอย่างไรคะ ... ? "

หลวงพ่อ : " คำว่า อุปฆาตกรรม หมายถึงว่า กรรมที่มาตัดรอนระหว่างชีวิต คือ มันยังไม่หมดอายุขัยก็ตายเสียก่อน แทนที่จะมีอายุครบ ๖๐ ปีตามอายุขัย แต่อายุ ๓๐ - ๔๐ ปี กรรมที่เป็นอกุศลกรรม คือ ที่เราทำบาปไว้แต่ชาติก่อนด้วยจากปาณาติบาตมาตัดชีวิตเสียก่อน "

ผู้ถาม – " มีวิธีที่จะพ้นกรรมประเภทนี้ไหมคะ อย่างเช่นถ้าเราปล่อยปลา หรือ สะเดาะเคราะห์ อะไรพวกนี้แหละค่ะ ... ? "

หลวงพ่อ : " ปล่อยปลานี่เขาถือว่าตัดอุปฆาตกรรมได้ เราปล่อยสัตว์ให้รอดนี่มันจะกันได้ แต่ที่ให้หมอดูไปสะเดาะเคราะห์หมอบอกว่าต้องเสียเท่านั้นเท่านี้

พอสะเดาะเคราะห์เสร็จหมอหมดเคราะห์ไป ๓-๔ หมื่น คนที่สะเดาะเคราะห์เพิ่มเคราะห์ไป ๓-๔ หมื่น เป็นไง ... เราก็เอาแบบของเรานั่นแหละ ได้ผลแน่นอนกว่า "

ผู้ถาม – " ปล่อยปลาอะไรดีคะ ... ? "

หลวงพ่อ : " เขาไม่จำกัดว่าปลาอะไร แต่ว่าปลานั้นจะมันต้องไม่ตาย ต้องเป็นปลาที่มีชีวิต "

ผู้ถาม – " บางคนเขาก็บอกว่า ปลาที่เราปล่อยแล้วจะทานไม่ได้ใช่ไหมคะ ... ? "

หลวงพ่อ : " ถ้าปลานั้นมันจะต้องตาย เราก็เอาไปปล่อยเพื่อเป็นการช่วยชีวิต จะเป็นปลาอะไรก็ตาม สัตว์อะไรก็ตาม

เราปล่อยให้มันรอดชีวิตเป็นเมตตาจิตใช่ไหม จะต้องไปนั่งเลือกทำไม บางคนเลือกปล่อยปลานั้นปลานี่ บางทีปลาไม่ค่อยจะตายก็ปล่อย "

ผู้ถาม – " แล้วเราจะปล่อยแทนคนอื่นได้ไหม ... ? "

หลวงพ่อ : " ได้ ... แต่ว่าเขาไม่มีผลนะ "

ผู้ถาม – " ถ้าเราปล่อยแล้ว เราอุทิศส่วนกุศลได้ไหมคะ ... ? "

หลวงพ่อ : " ถ้าเขายังไม่ตาย ไปอุทิศส่วนกุศลเขาจะได้รับยังไงล่ะ เราเอาแบบนี้ซิ เราก็เอาปลาไปให้เขาซิ บอกว่าตั้งใจปล่อยปลานะ

ฉันหาปลามาปล่อยให้ปลามันรอดชีวิต เท่านั้นแหละถ้าเขาอนุโมทนา คือ ยินดีด้วยความเต็มใจ เป็นอันว่าเราปล่อยสัตว์ด้วยมีจิตเมตตา

คิดจะช่วยให้รอดพ้นจากการถูกขังก็ดี เห็นว่ามันจะต้องตายก็ดี อันนี้เป็นของดี เป็นการช่วยชีวิตเขา และเราก็รอดพ้นจากอุปฆาตกรรมด้วย