สารบัญ (เลือกคลิกที่รายการ)

[01] ตอนที่ ๑ จันทนานุสรณ์ โดย พระสุธรรมยานเถระ
[02] ตอนที่ ๒ จินตนา จรัญวาศน์, มาลินี โชติเลขา
[03] ตอนที่ ๓ ประวัติของคุณแม่จันทนา วีระผล
[04] ตอนที่ ๔ บุคคลตัวอย่าง โดย อัญเชิญ มณีจักร
[05] ตอนที่ ๕ (ตอนจบ) เกร็ดความรู้เรื่อง..เจ๊จันทนาตาย

บทนำ
โดย พระอาจารย์ชัยวัฒน์ อชิโต

...ผู้เขียนได้นำเรื่องตัวอย่างของผู้ที่สามารถเข้าสู่พระนิพพานได้ในชาติปัจจุบันนี้มาเล่า คือ ท่านจ่าพัว ชระเอม, ท่านหญิงวิภาวดี รังสิต ผ่านไปแล้ว คิดว่าคงจะเป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจแก่ผู้ปฏิบัติธรรมภายหลัง จะได้เกิดความมั่นใจและมีความอุตสาหะสร้างความดีต่อไป

ผู้เขียนหวังใจว่า ผู้อ่านคงจะอ่านให้เข้าใจทุกตัวอักษร เพื่อจะได้ซึมซาบไปกับบุคคลตัวอย่างเหล่านี้ ที่ท่านก็เคยมีสภาพเดียวกับเรา คืออาจจะมีความท้อแท้ หรือไม่มั่นใจว่าจะไปนิพพานได้ในชาตินี้ แต่ผลที่สุดเมื่อบารมีเต็ม และด้วยคำสอนที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระราชพรหมยาน สอนไว้ ก็สามารถตัดใจไปให้ถึงที่สุดได้

โดยเฉพาะ ท่านจ่าพัว ชระเอม ท่านก็ไม่เคยหวังว่าชาตินี้จะไปได้ คลิกอ่านที่นี่ ส่วน ท่านหญิงวิภาวดี รังสิต ก็มีภารกิจมาก อีกทั้งเพิ่งจะได้พบกับหลวงพ่อฯ ไม่นาน ผลสุดท้ายแม้จะประสบเหตุถูกลอบยิง ถึงจะมีทุกขเวทนามากเพียงใด ท่านก็ตัดสินใจไปได้ในวินาทีสุดท้าย คลิกอ่านที่นี่

ส่วนท่านนี้ก็มีความสำคัญเช่นกันที่เป็นถึงเศรษฐีนี แต่สามารถไปนิพพานได้แบบสบายๆ โดยไม่ได้ยึดติดความร่ำรวย หรือความมีศักดิ์ศรีแต่อย่างใด ส่วนคำว่า "ทานบารมีเต็ม" ท่านหมายถึงกำลังใจเต็มในเรื่องการให้ทาน ตามกำลังความสามารถของตนเอง (ไม่ใช่เต็มเพราะต้องทำตามกันเยอะๆ) ท่านผู้นี้คือ เจ๊จันทนา วีระผล (เรียก "เจ๊" ตามๆ กันมา) ที่จะขอนำเรื่องราวของท่านมาเล่ากันอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเคยมีเรื่องราวอยู่ในหนังสือ "ลูกศิษย์บันทึก" มาแล้ว

แต่ก็ยังไม่ได้นำมาเป็นบุคคลตัวอย่าง โดยผู้เขียนขอนำมาเล่าไว้ ณ ที่นี้ พร้อมทั้งหมายเหตุไว้ด้วย เพื่อช่วยให้ผู้อ่านเกิดความเข้าใจ ถ้าท่านใดยังไม่มั่นใจตนเอง อ่านแล้วก็คิดว่าพวกเราที่ไปทีหลัง คงไปได้แบบสบายๆ เช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระราชพรหมยาน (ขณะนั้นยังเป็น พระสุธรรมยานเถระ) เขียนไว้ในหนังสือ จันทนานุสรณ์ เนื่องในงานพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุวัดเทพศิรินทราวาส เมื่อวันที่ ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๓๒

ท่านได้เล่าเรื่อง นางปติปูชิกา เป็นตัวอย่างว่า แม้จะได้มีโอกาสถวายทานกับพระพุทธเจ้าและพระสาวกแล้ว แต่ก็ตั้งจิตอธิษฐานให้ไปเกิดในสำนักของสามี ที่เป็นเทพบุตรในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทั้งที่มีโอกาสไปได้ดีกว่านั้น เพราะฉะนั้น จึงอยู่ที่กำลังใจจะปรารถนาอะไร ถ้าเราตั้งใจจะไปนิพพาน ก็น่าจะไปได้เหมือนกับนางปติปูชิกาเช่นกัน (มีคลิปวีดีโอด้วย)

ส่วนตอนต่อๆ ไปก็จะเป็นข้อเขียนจากหนังสือ "ลูกศิษย์บันทึก" เพื่อให้มีรายละเอียดมากขึ้น ตอนจบก็จะเป็นบันทึกของ "ชาโดว์" (อัญเชิญ มณีจักร เสียชีวิตแล้ว) ซึ่งมีเรื่องราวที่น่าสนใจมาก ฉะนั้น เรื่องที่นำมาลงย้อนหลังนี้ หากมีข้อผิดพลาดประการใด ผู้เขียนใคร่กราบขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วย

แต่ถ้าจะมีผลดีต่อผู้อ่านเพียงใด โดยเฉพาะผู้ที่มีอุปนิสัยในชาติปัจจุบันนี้ นับว่าจะมีประโยชน์ต่อผู้นั้นเป็นอย่างยิ่ง เหมือนกับมีแสงไฟที่ส่องสว่าง หรือเช่นกับหงายของที่คว่ำอยู่ เพราะมีบุคคลตัวอย่างเช่นนี้แล้ว การตั้งอารมณ์คงจะง่ายขึ้นกว่าเดิม ขอให้ผู้อ่านตั้งใจอ่านให้ครบถ้วนทุกตัวอักษร ผู้เขียนเพียงแค่หวังบุญกุศลของ "ธรรมทาน" ก็พอใจแล้ว

[ ตอนที่ 1 ]

จันทนานุสรณ์
โดย พระสุธรรมยานเถระ


"...เมื่อคืนวันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๓๒ เวลาประมาณ ๒๐.๓๕ นาที กำลังฉันยารักษาโรค เพราะกลับจากสอนกรรมฐานที่ซอยสายลมใหม่ๆ ทุกคราวที่กลับจากซอยสายลม ต้องปรับปรุงร่างกายไม่น้อยกว่าหนึ่งอาทิตย์ ร่างจึงจะทรงตัวได้ ขณะฉันยา ได้ยินเสียงจากโทรศัพท์ "พรนุช" พูดกับ "มาลินี" บุตรสาวเจ๊จันทนา ได้ยินว่าอยากให้อาตมาเขียนคำไว้อาลัย หนังสือจะพิมพ์อยู่แล้ว ฟังแล้วก็เห็นใจ ตั้งใจเขียนเท่าที่ควรจะเขียน เพราะเขียนแล้วต้องส่งข่าวกันทางโทรศัพท์ เขียนมากก็ไม่ได้

เป็นอันว่า เขียนกันตามที่คิดว่าควรเขียน เจ๊จันทนา วีระผล ที่เขียนว่า "เจ๊" ก็เพราะปกติเรียกอย่างนั้น เจ๊จันทนาเป็นคนมีศรัทธาสูงมาก หลายปีมาแล้ว เมื่อรู้จักกันใหม่ๆ จำไม่ได้ว่าใครแนะนำให้รู้จัก เจ๊ทำบุญเป็นปกติ เดือนละหลายพันบาท บางเดือนหลายหมื่นบาท

ต่อมาไม่นานนัก อาตมาจะสร้างมณฑปเป็นเจดีย์ห้ายอด ประดับกระจกทั้งหลัง ที่บรรดานักบุญทั้งหลายเรียกว่า พระจุฬามุณี เจ๊จันทนาถามว่าค่ากระจกเท่าไร อาตมาก็ตอบไป ได้บอกว่าทำบุญตามที่เห็นสมควรก็แล้วกัน เจ๊ตัดสินใจทำบุญนิดๆ หน่อยๆ เธอพูดอย่างนั้นจริงๆ ขอทำบุญนิดๆ หน่อยๆ หนึ่งแสนบาท

อาตมาฟังแล้วตะลึง เพราะไม่เคยรับเงินแสนจากใครมาก่อนเลย ต่อมาเจ๊ก็ทำบุญทุกเดือน มาทราบภายหลังว่า ทำบุญประจำเดือนละ ๗,๐๐๐ บาท ส่วนที่ทำพิเศษเป็นแสนนั้นมีสลับหลายครั้ง มาตอนหลังใกล้มรณภาพนี้ ทำบุญสร้างวิหาร ๑๐๐ เมตร และพระพุทธชินราชหลายแสนบาท

ต่อมาก็ดำริสร้าง โคมไฟในวิหาร รวมสร้างทั้งโคมใหญ่และโคมเล็ก ๒๓ โคม และช่วยให้ซื้อโคมไฟได้ถูกลงมาก โคมใหญ่ราคาปกติที่ร้านค้าขายราคาโคมละ ๓๐๐,๐๐๐ บาท แต่เจ๊ขอร้องทางร้านค้าให้เอาเพียงโคมละ ๑๘๐,๐๐๐ บาท โดยขนาดย่อมราคาปกติโคมละ ๑๐๐,๐๐๐ บาท เจ๊ขอร้องไห้ลดลงมาเหลือโคมละ ๕๐,๐๐๐ บาท ต่อมาเมื่อใกล้มรณะ ขอลดโคมขนาดย่อมได้อีก ๒,๐๐๐ บาท เหลือโคมละ ๔๘,๐๐๐ บาท ทำให้วิหารมีโคมไฟฟ้ามากขึ้น เพราะราคาถูกลง

นอกจากจะมีเจตนาเป็นมหากุศลแล้ว ทุกครั้งที่พบกัน จะต้องปรารภเรื่องไปนิพพานเป็นปกติ เวลานี้เธอมรณะไปแล้ว จะไปนิพพานได้หรือไม่ เป็นเรื่องของความบริสุทธิ์ของใจ ไม่มีกำลังใจที่จะพยากรณ์ได้

นางปติปูชิกา
......ในพระธรรมบทมีเรื่องๆ หนึ่งที่น่าสนใจ คือท่าน ปติปูชิกา ก่อนตายท่านปรารภอยากไปอยู่ในสำนักของสามี ทำบุญคราวไร เป็นอธิษฐานขอให้ไปเกิดในสำนักสามี เมื่อตายแล้วพระพุทธเจ้ายืนยันว่า เธอไปเกิดในสำนักของสามีบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ แต่ทว่าเจ๊จันทนาปรารถนานิพพาน สูงมากกว่าท่านปติปูชิกา ความประสงค์ของท่านจะสมหวังหรือไม่เป็นเรื่องของกำลังใจ

ในที่สุดนี้ อาตมาขออวยพรให้คณะผู้จัดงานศพ และท่านที่มาในงานศพทุกท่าน จงมีความสุขสมหวังตามที่ตั้งใจจงทุกประการเถิด

พระสุธรรมยานเถระ

๘ มิถุนายน ๒๕๓๒




(โปรดติดตามตอนต่อไป "จินตนา จรัญวาศน์ จากหนังสือลูกศิษย์บันทึก")

◄ll กลับสู่ด้านบน