แพเลี้ยงปลา (วังมัจฉา)
ในอดีตสมัยที่วัดท่าซุงยังไม่เจริญมากนัก ยังไม่มีแพปลา และยังไม่มีปลามากดังที่เห็นในปัจจุบันนี้ สมัยก่อนนั้นมีเพียงชานตลิ่งที่ยื่นออกมาไม่มาก
ชายน้ำนี้จึงเป็นที่จอดเรือหางยาวของ คุณป้าเอี่ยม อ่อนศรี แม่ครัวคนหนึ่งของวัด เวลานี้ได้เสียชีวิตไปแล้ว ตอนเช้าทุกเช้า
เธอจะต้องขับเรือหางยาวไปซื้อกับข้าวที่ตลาดมโนรมย์ อีกทั้งจะมีเรือบรรทุกน้ำแข็งมาส่งให้ทุกวันด้วย
ต่อมาหลวงพ่อได้ซื้อเรือบรรทุก ๒ ลำ เรือตังเก ๑ ลำ เพื่อไว้บรรทุกวัตถุสิ่งของไปแจกจ่ายให้ราษฎรที่ประสบอุทกภัย ท่านได้ตั้งชื่อเรือว่า "แม่ใหญ่"
"แม่กลาง" และ "แม่เล็ก" ปัจจุบันเรือใช้การไม่ได้แล้ว ท่านได้สร้างคานคอนกรีตเสริมเหล็กไว้ เวลาหน้าน้ำหลาก บริเวณริมแม่น้ำนี้ จะถูกน้ำท่วม
แม้แต่หอฉัน, ตึกกรรมฐานเก่า (สร้างใหม่แล้ว) ตึกอินทราพงศ์, หน้าตึก, ตึกเสริมศรี, ตึกกองทุน, ก็ถูกน้ำท่วมหมด
ขอย้อนเล่าถึงแพปลากันต่อไปว่า ปลาพวกนี้จะมี ปลาตะเพียน ปลาชะโด ปลาสวาย และบางครั้งมีคนเห็น "ปลาบึก" อีกด้วย เวลาพระสงฆ์ฉันข้าวเสร็จแล้ว
เมื่อมีเศษอาหารเหลือ ท่านจะเอาไว้ไปให้ปลากินเป็นอาหาร พร้อมทั้งล้างจานของท่านเองไปด้วย เวลานี้มีปลามาอาศัยอยู่เยอะ
เวลานักท่องเที่ยวมาซื้ออาหารโยนลงไปให้ ปลาพวกนี้จะขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย ซึ่งเป็นอาหารปลาที่พระในวัดและคนงานช่วยกันผลิตขึ้นมาจำหน่าย
เป็นอันว่า พระเลี้ยงปลา แล้วปลาก็กลับมาเลี้ยงพระ ที่ว่าปลาเลี้ยงพระสงฆ์นั้น โดยคนที่มาทำบุญที่วัดจะแวะไปที่แพปลา
เพื่อซื้ออาหารปลาเลี้ยงปลาที่ทางวัดเตรียมไว้ให้ เช่น กล้วย มะละกอ ขนมปัง อาหารเม็ด เป็นต้น รายได้จากการขายอาหารให้ปลานั้นแหละ
คือเงินที่จะนำมาซื้อผักซื้อเนื้อทำอาหารเลี้ยงพระสงฆ์ในวัดท่าซุงไงล่ะ
เนื่องจากมีปลามาขอพึ่งบุญในวัดมากมาย จึงไม่แปลกที่จะมีชาวบ้านหัวหมอแอบลอบเข้ามาจับปลาเป็นระยะๆ พระสงฆ์ในวัดจึงต้องช่วยกันคอยดูแล
จึงได้เกิดมีโครงการอนุรักษ์พันธุ์ปลาเกิดขึ้น เพื่อสงวนพันธุ์ปลาไว้ และเพื่อให้บริเวณแพปลานั้นเป็นเขตห้ามจับสัตว์น้ำ ในอาณาเขตที่กำหนด
คือให้ตำรวจเข้ามามีส่วนช่วย ของที่ยึดจากชาวบ้านที่ลอบมาจับสัตว์น้ำบริเวณวัดได้ ทางวัดก็จะยึดอุปกรณ์ต่างๆ
ไว้โดยจะนำไปเก็บเอาไว้ที่ใต้มณฑปท้าวมหาราชทั้ง ๔ เพื่อให้คนอื่นไม่กล้าที่จะเข้ามาจับปลาไปอีก
โครงการอนุรักษ์ปลาหน้าวัด วัดจันทาราม (ท่าซุง)
แม่น้ำสะแกกรัง เขตอนุรักษ์ระยะริมฝั่ง ๙๐๐ เมตร จรดฝั่งแม่น้ำตรงข้าม ห้ามจับปลา เขตกำหนดพื้นที่รักษาพืชพันธุ์สัตว์น้ำ
ความยาวตั้งแต่เขตโรงเรียนพระสุธรรมยานเถระวิทยา ด้านยาว ยาว ๒ เส้น ๕ วา (ตามแม่น้ำสะแกกรัง) ด้านกว้าง ทิศตะวันออกจดคันตลิ่ง ถึงทิศตะวันตกจดคันตลิ่ง
หน้าโรงเรียนพระสุธรรมยานเถระวิทยา
|
![[*]](./images/corporate/default_icon.gif){kind=icon}
posted on 29/6/08 at 17:06